بررسي مقايسه اي مواجهه غرب و ايران با اپيدمي كرونا از منظر سرمايه اجتماعي

the comparative survey of Iran and West confrontation with Corona epidemic from the perspective of social capital

با شيوع اپيدمي كرونا و به هم ريختگي نظم جهاني در پي آن، نظام هاي سياسي مختلف در مواجهه با اين پديده تصميم هاي متفاوتي اتخاذ كردند. نكته قابل تامل، نوع مواجهه كشورهاي غربي با اين پديده است كه طبق شاخص هاي سازمان بين الملل، بانك جهاني و صندوق بين الملل پول بالاترين درجه هاي حكمراني متعلق به آنان مي باشد. در حاليكه آمارهاي سازمان بهداشت جهاني نشان مي دهد نظام حكمراني اين كشورها و همراهي جامعه با تصميمات اتخاذ شده توسط حاكمان سياسي با موفقيت همراه نبوده است. از طرفي جمهوري اسلامي ايران نيز بيش از يك سال است كه با اين پديده مواجه شده است. اما در اين ميان نوع برخورد حاكميت با مردم و حضور نهادهاي مردمي و رهبري ديني آن و نقش رهبري در بسيج عمومي و همگاني در مبارزه با كرونا نوع جديدي از حكمراني مبتني بر آموزه هاي اعتقادي و مسئوليت پذيري اجتماعي را به نمايش گذاشت. در اين پژوهش در پي پاسخ به اين پرسش هستيم كه از منظر سرمايه اجتماعي نقش ايران و غرب (ايالات متحده و انگليس) در مواجه با كرونا چگونه بوده است؟ يافته هاي پژوهش نشان مي دهد جمهوري اسلامي حول محوريت نقش رهبري توانست سرمايه هاي اجتماعي چون بسيج و نهادهاي نيمه دولتي و مردمي را فعال و در راستاي مديريت كرونا و خدمت رساني به جامعه و كمك به كادر درمان به كارگيري كند، در مقابل، آمريكا و انگليس به دليل نداشتن چنين ظرفيت هايي در مديريت كرونا كارنامه ضعيفي ارائه دادند

With the outbreak of the Corona epidemic and the subsequent disruption of the world order, different political systems made different decisions in the face of this phenomenon. It is noteworthy that the Western countries are facing the phenomenon that according to the indicators of the International Organization, the World Bank and the International Monetary Fund, they have the highest levels of governance. While the statistics of the World Health Organization show that the system of governance of these countries and the cooperation of the society with the decisions taken by the political rulers have not been successful. On the other hand, the Islamic Republic of Iran has been facing this phenomenon for more than a year. But in the meantime, the way the government deals with the people and the presence of popular institutions and its religious leadership and the role of leadership in public mobilization in the fight against Corona showed a new kind of governance based on the teachings of belief and social responsibility. In this study, we seek to answer the question of what was the role of Iran and the West (US and UK) in the face of the corona from the perspective of social capital? Findings show that the Islamic Republic was able to activate social capital such as mobilization and semi-governmental and popular institutions around the central role of the leadership and to use it in order to manage the corona and serve the community and help the medical staff. The British had a poor track record in managing Corona due to a lack of such capacity