عنوان مقاله :
مقايسه حق بر عقيده در حقوق اساسي ايران و انگلستان
عنوان به زبان ديگر :
Comparison of the right to opinion in the constitutional law of Iran and the United Kingdom
پديد آورندگان :
جهانبخشي كرمانشاهي، محمدرضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرمانشاه - گروه حقوق، كرمانشاه، ايران
كليدواژه :
حق بر عقيده , آزادي , آزادي بيان , مطبوعات , آزادي مطبوعات
چكيده فارسي :
حق بر عقيده از جمله حقوق بنياديني است كه مورد پذيرش جهان قرار گرفته است. عقيده برخاسته از يك سلسله امور پيچيده سياسي، تاريخي، فرهنگي و اجتماعي است كه ممكن است خود به خود ايجاد آن بينش اساسي نداشته باشد. تحميل عقيده و انديشه امر مرسوم در همه آيين‌ها و فرهنگ‌ها است و اسلام خردورزي و عقيده همراه با انتخاب و تحقيق را مورد تأكيد قرار داده است. از اين‌رو سؤال اصلي پژوهش به اين صورت است كه حق بر عقيده در حقوق اساسي ايران و رويه قضايي انگلستان به چه صورت است؟ لذا با توجه به روش تحقيق به‌صورت توصيفي–تحليلي و با بهره‌گيري از ابزار كتابخانه‌اي و مداقه در قوانين حقوقي ايران و انگلسان به اين نتيجه رسيديم كه حقوق اساسي ايران براي هرگونه تفتيش عقيده ممنوعيت مطلق را قائل است و ابزار آن را از طريق قانون به شرط عدم تعارض با مباني قانوني و شرعي مجاز دانسته و قوانين و رويه قضايي انگلستان آزادي عقيده را به رسميت شناخته و با آزادي عقيده در حقوق ايران تفاوت و محدوديت‌هايي وجود دارد. محدوديت‌هاي آزادي عقيده در انگلستان عدم تعارض با امنيت ملي و نظام سياسي مي‌باشد.
چكيده لاتين :
The right to opinion is one of the fundamental rights that has been accepted by the world. Belief arises from a series of complex political, historical, cultural, and social issues that may not have a fundamental insight on their own. The imposition of belief and thought is common in all religions and cultures, and Islam emphasizes rationality and belief along with choice and research. Therefore, the main question of the research is what is the right of opinion in the constitutional law of Iran and the judicial procedure of the United Kingdom? Therefore, according to the research method in a descriptive-analytical manner and by using library tools and studying the legal laws of Iran and England, we came to the conclusion that the constitutional law of Iran provides for an absolute prohibition for any inquiry and its tools are provided by law. Non-conflict with legal and religious principles is allowed and the laws and jurisprudence of the United Kingdom recognize freedom of opinion and there are differences and restrictions with freedom of opinion in Iranian law. Restrictions on freedom of opinion in the UK are non-conflict with national security and the political system.
عنوان نشريه :
جامعه شناسي سياسي ايران
