نقش چابهار و منطقه ويژه اقتصادي آن در توسعه سكونتگاه هاي پيراشهري

امروزه مناطق آزاد به‌عنوان پديده اي فراگير و ابزاري براي تحقق راهبرد هاي توسعه موردتوجه قرارگرفته‌اند. هدف از ايجاد اين‌گونه مناطق، فراهم كردن شرايط مناسب براي افزايش توليد، ايجاد اشتغال و رشد رفاه اقتصادي مناطق و روستا هاي پيراشهري مي باشد. لذا هدف از پژوهش حاضر، اثرات جايگاه شهر چابهار با محوريت منطقه ويژه اقتصادي در توسعه اقتصادي و كالبديفيزيكي روستا هاي پيراشهري مي باشد. روش تحقيق اين پژوهش تحليلي است. جمع آوري داده ها نيز به دو روش اسنادي و ميداني (پرسشنامه) صورت گرفته است. جهت تجزيه‌وتحليل اطلاعات نيز از نرم‌افزارهاي SPSS، Expert choice و مدل ELECTRE انجام‌گرفته است. نتايج آزمون تي تك نمونه اي نشان داد، شهر چابهار با محوريت (منطقه ويژه اقتصادي) بر توسعه اقتصادي و كالبدي روستا هاي پيراشهري با اطمينان 95 درصد ازلحاظ آماري اثرگذار مي باشد. همچنين نتايج آزمون همبستگي اسپيرمن با توجه به سطح معناداري 0.000، گوياي رابطه معناداري بين توسعه اقتصاديكالبدي روستا هاي پيراشهري و شهر چابهار با محوريت منطقه ويژه اقتصادي مي باشد. در ادامه نيز يافته هاي حاصل از تعيين وزن شاخص ها با استفاده از روش نرم‌افزار Expert choice نشان داد، شاخص هاي اشتغال و درآمد با وزن به‌دست‌آمده 0.226، بالاترين رتبه و شاخص خدمات با وزن به‌دست‌آمده 0.053، پايين ترين رتبه را در توسعه اقتصادي و كالبدي روستا هاي پيراشهري داشته باشند. نتايج مدل ELECTRE نشان داد كه در بين روستا هاي پيراشهري، روستا هاي تيس و مرادآباد بيشترين ميزان تأثير اقتصادي و كالبدي را از شهر چابهار با تأكيد بر منطقه ويژه اقتصادي را به خود اختصاص داده اند