عوامل مؤثر بر رشد سكونتگاه هاي پيراشهري بيرجند

سكونتگاه هاي پيراشهري يكي از پيامد هاي بارز توسعه شهري مي باشد كه در شكل گيري آنها، مهاجرت هاي روستا – شهري و مهاجرت هاي شهرگريز نقش اساسي دارد. پيراشهرنشيني به عنوان رشد شهرنشيني در نواحي پيراموني و فرايند تبديل نقاط سكونتي با ماهيت روستايي به شهري تعريف مي شود. هدف اين مقاله بررسي عوامل مؤثر بر رشد سكونتگاه هاي پيراشهري بيرجند است. نوع پژوهش بر مبناي هدف، كاربردي و روش انجام تحقيق از نوع توصيفي با روش پيمايشي است. جمع آوري اطلاعات با روش كتابخانه اي و پيمايشي  انجام گرفته، جامعه آماري سرپرستان خانوار شش روستاي پيراشهر بيرجند شامل 6423 خانوار ساكن بوده كه با استفاده از فرمول كوكران 156 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش نمونه گيري احتمالي و از نوع تصادفي طبقه اي است.  داده هاي حاصل از پرسشگري از سرپرستان خانوار در محدوده مطالعه، به وسيله نرم افزار Spss و smartpls مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه از 4 عامل استخراج شده، مهمترين عامل در رشد سكونتگاه هاي پيراشهري عامل اقتصادي با ضريب تأثير(0.783)، دومين عامل، عامل اجتماعي با ضريب تأثير(0.152)، سومين عامل، عامل كالبدي با ضريب تأثير(0.140) و چهارمين عامل، عامل زيست محيطي با ضريب تأثير(0.099) است. در زمينه عوامل اقتصادي؛ ارزان بودن قيمت زمين و مسكن، در زمينه عوامل اجتماعي؛ وجود امنيت، در زمينه عوامل كالبدي؛ بهسازي و مقاوم سازي منازل، ساخت و ساز مسكوني و ويلاسازي و در زمينه عوامل زيست محيطي آب و هواي پاك، محيط آرام و ساكت بيشترين تأثير بر رشد سكونتگاه هاي پيراشهري بيرجند داشته است.