طراحي محيطي و تاثير آن در پيشگيري جرم در فضاهاي پيراشهري كلانشهر كرج مورد: هشتگرد

فضا‌هاي شهري يكي از تاثيرگذارترين عوامل در هدايت الگو‌هاي رفتار فردي و اجتماعي افراد هستند. تمامي رفتار‌هاي انسان در فضا‌هاي معيني شكل مي‌گيرد كه بستر رفتار به شمار مي‌آيند. از سوي ديگر، با افزايش رشد شهرنشيني در بسياري از نواحي ايران، مشكلات و نارسايي‌هاي زندگي شهري افزوده شده است. از جمله اين مشكلات مي‌توان به افزايش جرم و جنايت در مناطق پيراشهري اشاره كرد. از همين رو، با طراحي محيطي محيط مي‌توان از بروز جرم در اين مناطق تا حدي جلوگيري كرد. در اين راستا، هدف پژوهش حاضر، طراحي محيطي و تاثير آن در پيشگيري از جرم در فضا‌هاي پيراشهري كلانشهر كرج مبتني بر رويكرد CPTED در هشتگرد مي‌باشد. روش تحقيق توصيفي و تحليلي، مبتني بر مطالعات كتابخانه‌اي، اسنادي و ميداني مي‌باشد. همچنين به منظور تجزيه و تحليل اطلاعات از نرم افزار SPSS، مدل FAHP استفاده شد. ، به منظور مطالعه عميق (تاثيرات طراحي محيطي و در پيشگيري از جرم در منطقه پيراشهري هشتگرد)، از آزمون‌ رگرسيون استفاده گرديده شد. نتايج نشان داد، طراحي محيطي در پيشگيري از جرم در منطقه پيراشهري هشتگرد تاثير مثبتي دارد. در ادامه نيز به منظور ارتباط بين شاخص‌هاي طراحي محيطي و پيشگيري از جرم در منطقه پيراشهري هشتگرد، از رگرسيون چندگانه خطي استفاده شد. نتايج نشان داد، ميزان همبستگي بين شاخص‌هاي طراحي محيطي و پيشگيري از جرم در منطقه پيراشهري هشتگرد برابر با 0.68 درصد است، اين مقدار گوياي همبستگي قوي بين دو متغير ميباشد.در نهايت به منظور رتبه‌بندي شاخص‌هاي (طراحي محيطي) از تحليل سلسه مراتبي فازي(FAHP)، استفاده شده است. نتايج نشان داد، به ترتيب شاخص‌هاي كنترل دسترسي با وزن 0.235، نظارت طبيعي با وزن 0.221تقويت قلمرو‌هاي طبيعي با وزن 0.189، حمايت از فعاليت‌هاي اجتماعي با وزن 0.154، تعمير و نگهداري با وزن 0.134، بالاترين و پايين‌ترين رتبه را در كاهش ميزان جرم‌خيزي در منطقه پيراشهري هشتگرد به خود اختصاص داده‌اند.