رابطه جهت گيري ارزشي، عواطف مثبت و درك از انصاف با تمايل حسابرسان داخلي به گزارشگري تقلب

جهت گيري ارزشي، متغير با اهميتي در اخلاق كاري است كه شامل باورها و اعتقادات افراد به موضوعات مادي و فرامادي مي‌باشد. اين پژوهش ، حسابرسان داخلي را به سه گروه مادي گرا ، فرامادي گرا و تركيبي از آن دو، طبقه بندي مي نمايد. سپس، سطح جهت گيري ارزشي، عواطف مثبت و درك از انصاف را در آن ها اندازه گيري مي كند و ارتباط آن را با افشاي تقلب از ديدگاه رفتاري و اجتماعي مورد بررسي قرار مي دهد. روش پژوهش براي جمع آوري داده ها، پيمايشي از نوع پرسش نامه اي مي باشد. زمان انجام تحقيق سال 1399 مي باشد. نمونه آماري پژوهش حاضر شامل 149 نفر از حسابرسان داخلي شاغل در شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار است كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده، انتخاب شده اند. براي آزمون فرضيه ها ، از رگرسيون چند متغيره استفاده شده است. نتايج آزمون فرضيه ها نشان مي دهد جهت گيري ارزشي با تمايل حسابرسان داخلي مادي گرا به گزارش تقلب رابطه اي معني دار و مثبت دارد. اما اين رابطه در گروه حسابرسان فرامادي گرا، رابطه اي معني دار و منفي است. در گروه سوم يعني حسابرسان داخلي مادي گرا فرامادي گرا نيز ، رابطه اي معني دار ميان جهت گيري ارزشي و تمايل به گزارش تقلب وجود ندارد. هم چنين شواهد اين پژوهش نشان مي دهد كه عواطف مثبت و انصاف در هر سه گروه مذكور ، رابطه اي معني دار و مثبت با گزارشگري تقلب دارد. دانش افزايي اين تحقيق نيز معرفي نظريه جهت گيري ارزشي به متون حسابداري و حسابرسي رفتاري است. هم چنين نتايج اين تحقيق مي تواند اطلاعات سودمندي در اختيار سياست گذاران حرفه حسابرسي داخلي درباره گزارشگري تقلب ارائه نمايد.