اثر سطوح مختلف نانوسلنيوم و سلنيوم بر جوانه‌زني بذر و رشد دانه‌رست پياز (Allium cepa L.)

سلنيوم (Se) يك عنصر شبه‌فلز است كه خصوصيات آنتي‌اكسيداني آن براي انسان، حيوانات و گياهان تأييد شده است. سلنيوم در برخي موجودات به‌عنوان عنصر ضروري محسوب مي‌شود؛ اما غلظت‌هاي بالاي آن منجر به ايجاد سميت در گياهان مي‌گردد. بنابراين در تحقيق حاضر تأثير سطوح و منابع مختلف سلنيوم بر جوانه‌‌زني بذر و ويژگي‌هاي رشدي دانه‌رست پياز در آزمايشگاه فيزيولوژي دانشكده‌ي علوم و مهندسي پرديس كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه رازي در سال 1398 مورد بررسي قرار گرفت. تيمارهاي آزمايش شامل چهار غلظت سلنيت‌سديم، سلنات‌سديم و نانوسلنيوم (صفر؛ شاهد)، پنج، 10، 15 و 20 ميلي‌گرم بر ليتر) بود. نتايج نشان داد سطوح و اشكال مختلف سلنيوم تأثير معني‌داري بر درصد جوانه‌زني بذر و خصوصيات رشدي دانه‌رست پياز داشتند. بيشترين درصد جوانه‌زني (100 درصد) در تيمار 10 ميلي‌گرم در ليتر نانوسلنيوم  حاصل شد، كه تفاوت معني‌داري با تيمار شاهد داشت. سلنيوم تأثير مثبتي بر طول و وزن تازه‌ي ريشه‌چه‌ي پياز نسبت به تيمار شاهد داشت، كمترين ميزان طول ريشه‌چه (5 سانتي‌متر) در تيمار شاهد مشاهده شد. سطوح پايين سلنيوم تأثير مثبتي بر ميزان فعاليت آنزيم‌هاي سوپراكسيد ديسموتاز، كاتالاز و پراكسيداز داشتند. در نهايت كاربرد سطوح 10 و 15 ميلي‌گرم بر ليتر نانوسلنيوم مي‌تواند جوانه‌‌زني بذر پياز را در مقايسه با سلنيت و سلنات سديم بهبود ببخشد.