بررسي تأثير متانول، تراكم و تداخل علف‌هاي‌هرز بر صفات مورفولوژي و عملكرد باميه

افزايش تراكم گياه زراعي و كاربرد متانول از جمله عواملي هستند كه مي‌توانند موجب افزايش توان رقابتي گياه باميه (Abelmuschus esculentus)با علف‌هاي‌هرز و در نتيجه افزايش عملكرد آن شوند. با اين هدف آزمايشي به‌صورت كرت‌هاي خرد شده- فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه پژوهشي دانشگاه آزاد اسلامي واحد بيرجند در سال زراعي 1396 انجام شد. تيمار متانول در دو سطح شامل (صفر و 20 درصد حجمي محلول‌پاشي متانول) در كرت‌هاي اصلي، تراكم در دو سطح شامل (پنج و 10 بوته در مترمربع) و دوره‌هاي عاري از علف‌هرز شامل (عاري از علف‌هرز تا پايان برداشت، عاري از علف‌هرز تا پنج هفته پس از سبز شدن و عاري از علف‌هرز تا 10 هفته پس از سبز شدن) به كرت‌هاي فرعي اختصاص يافت. نتايج نشان داد كه بيشترين عملكرد ميوه باميه (1048 گرم بر مترمربع) و بيولوژيك (231 گرم بر مترمربع) در شرايط كاربرد 20 درصد حجمي متانول، تراكم 10 بوته در مترمربع و وجين علف‌هاي‌هرز در طول دوره رويش بود. بيشترين وزن خشك علف‌هاي‌هرز باريك‌برگ در شرايط عدم كاربرد متانول، تراكم پنج بوته در مترمربع و وجين علف‌هاي‌هرز تا پنج هفته پس از رويش (641 گرم بر مترمربع) و بيشترين وزن خشك علف‌هاي‌هرز پهن‌برگ در شرايط كاربرد متانول، تراكم پنج بوته در مترمربع و وجين علف‌هاي‌هرز تا پنج هفته پس از رويش (324 گرم بر مترمربع) بود. به‌طور كلي نتايج اين آزمايش نشان داد كه اگرچه متانول باعث بهبود صفات باميه در شرايط تداخل و عاري از علف‌هرز شد؛ اما انتخاب تراكم مناسب (10 بوته در مترمربع) نقش بسيار مهمي در بهبود صفات مؤثر در عملكرد ميوه باميه و حفظ آن در شرايط رقابت با علف‌هرز داشت.