عنوان مقاله :
اثر ضد باكتريايي اسانسها و تركيبات مونوترپني عليه بيماري باكتريايي لكه قهوهاي قارچ تكمهاي
پديد آورندگان :
اخلاقي ، مهدي سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي استان سمنان (شاهرود) - بخش تحقيقات گياهپزشكي , برجسته ، عليرضا سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي استان سمنان (شاهرود) - بخش تحقيقات گياهپزشكي , عالي منش ، محمدرضا دانشگاه ايلام - دانشكده كشاورزي - گروه گياهپزشكي , اخياني ، احمد سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي استان سمنان (شاهرود) - بخش تحقيقات خاك و آب , دزيانيان ، احمد سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي استان سمنان (شاهرود) - بخش تحقيقات گياهپزشكي
كليدواژه :
تيمول , سودوموناس تولاسي , كارواكرول , متيل كاويكول
چكيده فارسي :
باكتري Pseudomonas tolaasiiيكي از مهمترين باكتريهاي بيماريزاي قارچ خوراكي تكمهاي سفيد (Agaricus bisporus) در ايران و جهان محسوب ميشود. اين تحقيق در سال 1399 در مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي استان سمنان (شاهرود) انجام پذيرفت و مقايسه شدت بيماريزايي 10 جدايه مختلف با نامهاي pt4، pt3، pt2، pt1، pt9، pt8، pt7، pt6، pt5 و 10 Ptمشخص نمود جدايه pt4 بيشترين ميزان بيماريزايي را دارا بود. همچنين اثر ضد باكتريايي اسانس گياهان آويشن شيرازي (Zataria multiflora)، ريحان (Ocimum basilicum)، اسطوخودوس (Lavandula angustifolia)، رازيانه(Foeniculum vulgare) ، زنيان (Trachyspermum ammi)، باريجه(Ferula gummosa) ، بومادران (Achillea eriophora)، جعفري (Petroselinum sativum)، رزماري (Rosmarinus officinalis)، و گل ماهور (Verbascum songaricum) عليه جدايه pt4 به روش انتشار ديسك سنجيده شد. بر اساس قطر هاله بازدارنده، بهترتيب اسانسهاي ريحان و آويشن شيرازي داراي بيشترين اثر ضد باكتريايي بودند. نتايج تجزيه شيميايي كروماتوگرافي گازي مشخص نمود متيل كاويكول با 67.05 درصد بيشترين تركيب مونوترپني اسانس ريحان را تشكيل ميداد كه همراه با دو تركيب شناخته شده آويشن شيرازي شامل كارواكرول و تيمول اثر كنترلكنندگي مناسبي عليه باكتري P. tolaasii داشتند. بهترين اثر در كنترل بيماري بر روي كلاهك قارچ در حداقل غلظت بازدارندگي (MIC) بهترتيب براي تيمول، كارواكرول و متيل كاويكول بهدست آمد؛ اما در برخي غلظتهاي بالاتر از MIC، تيمول و كارواكرول بروز علائم سياهشدگي در كلاهك را سبب شدند. متيل كاويكول عليرغم اثر كمتر روي كاهش بيماريزايي تقريباً هيچ اثر سوئي روي بافت قارچ نداشت؛ بنابراين استفاده از تركيب متيل كاويكول ميتواند گزينه مناسبي جهت جلوگيري از بيماري لكه قهوهاي قارچ تكمهاي در سالنهاي پروش قارچ تكمهاي باشد.
عنوان نشريه :
علوم سبزي ها
عنوان نشريه :
علوم سبزي ها