مقايسه تأثير روش‌هاي آموزش با تصاوير گرافيكي پويا و ايستا بر نگرش و اضطراب هندسي دانش‌آموزان

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقايسه ي تأثير روش هاي آموزشي تصاوير گرافيكي پويا، ايستا و سنتي در درس هندسه بر نگرش و اضطراب هندسي انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر نيمه تجربي و از نوع پيش‌آزمون پس‌آزمون بود كه از بين دانش آموزان رشته رياضي مدارس شهر تبريز، سه كلاس از مدارس منطقه يك تبريز به روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. مباحث ترسيم هندسي و استدلال، در يكي از كلاس ها به روش پويا (۲۶=n) در كلاس ديگر به روش ايستا (۲۴=n) آموزش داده شد و يك كلاس (۲۷=n) نيز به‌صورت سنتي آموزش ديدند. به‌منظور جمع‌آوري داده‌ها از آزمون نگرش هندسي دوياتيب و ديوبوز (2007) و آزمون اضطراب هندسي ساغلام، تركر و اوماي (2011) استفاده گرديد. داده ها از طريق تحليل كواريانس چندمتغيره، تجزيه‌وتحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه آموزش هندسه به روش تصاوير گرافيكي پويا و ايستا در مقايسه با روش سنتي، نگرش هندسي مثبت‌تر و كاهش اضطراب هندسي را موجب شدند؛ اما تفاوت بين دو روش تصاوير گرافيكي پويا و ايستا معني دار نبود. نتيجه‌گيري: نتايج اين تحقيق اثربخشي استفاده از روش تصاوير گرافيكي را در بهبود نگرش هندسي و كاهش اضطراب هندسي مورد تأييد قرار داد.