نقش رسانه‌هاي مجازي ديجيتال در آموزش مفاهيم شناختي ميراث فرهنگي به كودكان

هدف: هدف پژوهش حاضر تعيين نقش ابزار ديجيتال در آموزش مفاهيم شناختي ميراث فرهنگي به كودكان بود. روش: روش پژوهش حاضر توصيفي تحليلي است. جامعه آماري پژوهش متخصصان حوزه ميراث فرهنگي بودند كه از بين آن‌ها نمونه اي به حجم 55 نفر براساس ملاك‌هاي ورود به‌صورت هدفمند انتخاب شدند. جهت بررسي و جمع آوري اطلاعات از اسناد و مدارك كتابخانه‌اي، آخرين پژوهش‌هاي حوزه بازي‌هاي رايانه‌اي بهره گرفته شد. همچنين براي جمع آوري اطلاعات از متخصصان ميراث فرهنگي از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد آموزش مفاهيم ميراث فرهنگي به كودكان در چهار زيرشاخه بازي‌هاي ديجيتال، پويانمايي، داستان ها و نمايش‌نامه‌ها، بازديد از موزه ها و مكان‌هاي باستاني قرار گرفت. همچنين از شركت كنندگان مطالعه 32 نفر (58.18%) بازي‌هاي ديجيتال، 13 نفر (23.64%) پويانمايي، 8 نفر (14.55%) داستان ها و نمايش نامه ها و 2 نفر (3.64%) بازديد از موزه‌ها و مكان‌هاي باستاني را به‌ترتيب اولويت اول تا چهارم زيرشاخه آموزش مفاهيم ميراث فرهنگي به كودكان عنوان كردند. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج و در اولويت قرار گرفتن بازي ديجيتال از نظر متخصصان به نظر مي رسد كه به‌كارگيري ابزار ديجيتال زيرساخت مناسبي براي درك ملموس مفاهيم انتزاعي را فراهم مي‌كند كه كارايي بالايي در انتقال مفاهيم به كودكان دارد.