طراحي الگوي شايستگي‌هاي غير‌شناختي مرتبط با پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان دوره اول متوسطه

هدف: روز‌به‌روز بر تعداد دانش‌آموزاني كه بدون كسب دانش و مهارت‌هاي زيربنايي از مدارس فارغ‌التحصيل مي‌شوند افزوده مي‌شود. واقعيت آن است كه مدارس تنها به افراد «اطلاعات و دانش» مي‌دهند اما زندگي واقعي به «خرد» و «مهارت» نياز دارد. آن‌ها به‌جاي كسب مهارت‌هاي ضروري براي زندگي مانند تفكر خلاق و توانايي حل مسأله، مديريت مالي، مهارت مذاكره يا مهارت‌هاي ارتباطي و... تنها ياد مي‌گيرند كه اطلاعات را به حافظه بسپارند. حافظه‌اي كه چندان هم پايدار نيست، اين نظام نيازمند بازبيني و اصلاح است. هدف اين پژوهش شناسايي شايستگي‌ها به‌ويژه مهارت‌هاي غيرشناختي ضروري دانش‌آموزان دوره متوسطه اول است. روش: در اين پژوهش از روش تحقيق كيفي، نظريه زمينه‌اي استفاده شد. مفاهيم غيرشناختي در مطالعات پيشين و اسناد بالادستي موردمطالعه قرارگرفته و در ادامه با مصاحبه با متخصصان نسبت به تأييد و دسته‌بندي آن‌ها اقدام شد. جامعه‌ي آماري تحقيق شامل مديران، معلمان و معاونان مدارس متوسطه اول مي‌باشد. بنا به‌ضرورت از روش نمونه‌گيري هدفمند استفاده شد. براي گردآوري داده‌هاي تحقيق از ابزار مصاحبه نيمه ساختاريافته استفاده شد. يافته‌ها: براي تحليل داده‌هاي تحقيق از روش تحليل كيفي استفاده‌شده نتايج به كمك نرم‌افزار مكس كيودا تحليل شد. كار تحليل طي سه مرحله كدگذاري باز، محوري و گزينشي انجام گرفت؛ و تعداد 210 كدباز استخراج‌شده و پس‌ازآن در قالب 39 مؤلفه فرعي و 15 مؤلفه اصلي (كد محوري) و 2 مقوله فرعي و 2 مقوله اصلي (كد گزينشي) دسته‌بندي شد. نتيجه‌گيري: نتايج اين پژوهش نشان داد مقوله‌هاي اصلي عبارت‌اند از شايستگي‌هاي كليدي و پايه و مقوله‌هاي فرعي شامل مهارت‌هاي غيرشناختي بين فردي و درون فردي است.