اثربخشي يادگيري سازگار با مغز بر يادگيري خودتنظيمي و درگيري تحصيلي دانش‌آموزان متوسطه اول

هدف: مطالعات حاكي از اين است كه مغز انسان حاوي كاربردهاي ويژه‌اي براي بهبود يادگيري بوده و معلماني كه تئوري‌هاي جديد آموزش مبتني بر مغز را استفاده مي‌كنند، تجارب يادگيري دانش‌آموزان را تا سطح بالايي افزايش مي‌دهند. اين پژوهش با هدف تعيين اثربخشي يادگيري سازگار با مغز بر يادگيري خودتنظيمي و درگيري تحصيلي دانش‌آموزان متوسطه اول انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانش‌آموزان پسر پايه نهم مدارس متوسطه اول شهر ماكو در سال تحصيلي 98-1397 بود. نمونه‌اي به حجم 30 نفر (15 نفر براي گروه آزمايش و 15نفر براي گروه گواه) به روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمايش و گواه  گمارده شدند. ابزار جمع‌آوري اطلاعات شامل پرسشنامه‌هاي درگيري تحصيلي (AES) و راهبردهاي انگيزشي براي يادگيري (MSLQ) بود. اساس آموزش مبتني بر يادگيري سازگار با مغز، پياده‌سازي 12 اصل يادگيري مغزمحور كاين و همكاران (2005) بود كه مجموعاً در 8 جلسه 50 دقيقه‌اي اجرا شد.  تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از تحليل كوواريانس در برنامه SPSS انجام شد. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه آموزش مبتني بر يادگيري سازگار با مغز منجر به تفاوت معني‌دار بين گروه‌ها در يادگيري خودتنظيمي به ميزان 47 درصد و در درگيري تحصيلي به ميزان 53 درصد شده است (0.05 p ). نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌ها، يادگيري سازگار با مغز منجر به افزايش ميانگين نمرات شركت‌كنندگان گروه آزمايش در يادگيري خودتنظيمي و درگيري تحصيلي نسبت به گروه گواه شده است. ازاين‌رو مي‌توان مطرح كرد يادگيري سازگار با مغز بر يادگيري خودتنظيمي و درگيري تحصيلي دانش‌آموزان مؤثر است. به اين صورت كه در يك محيطي كه سرشار از حضور مؤلفه‌هاي مغزمحور باشد يادگيري روند صعودي داشته و به اثرات مثبتي در نگرش، درگيري تحصيلي و خودتنظيمي دانش‌آموزان مي‌انجامد.