طراحي طرحواره مفهومي برنامه درسي مبتني بر يادگيري خودراهبر با رويكرد وارونه

هدف: هدف پژوهش حاضر، ارائه الگوي برنامه درسي مبتني بر يادگيري خودراهبر با رويكرد وارونه به‌منظور پرورش فراگيراني واجد شايستگي‌هاي يادگيري خودراهبر بود. روش: در اين پژوهش به‌منظور ارائه الگوي برنامه درسي مبتني بر يادگيري خودراهبر با رويكرد وارونه از روش كيفي پژوهش نظريه‌اي با هدف خلق و نقد طرح‌واره‌هاي مفهومي براي فهم ماهيت بنيادي و ساختار پديده‌ها استفاده شد. بدين سبب با بهره‌گيري از روش نمونه‌گيري هدفمند ملاك محور از 147 منبع فارسي و 287 منبع لاتين براي تبيين مباني نظري و ديدگاه صاحب‌نظران حوزه يادگيري خودراهبر و برنامه درسي استفاده گرديد. يافته‌ها: پس از نقد و واكاوي طرحواره هاي يادگيري خودراهبر و برنامه‌هاي درسي اعم از رويكرد خطي و رويكرد غيرخطي، ابعاد و شاخص‌ها پديده‌ها شناسايي و مورد مقايسه قرار گرفت. نتيجه‌گيري: چهار ويژگي استنتاج شده از طرحواره هاي يادگيري خودراهبر شامل خود نظارتي فراگيران، نقش منعطف معلم، شرايط موقعيت‌ها و روش‌هاي ياددهي و يادگيري، نيازمند استفاده از هر دو نوع طرحواره برنامه درسي خطي و غيرخطي است. در همين راستا با بهره‌گيري از رويكرد وارونه، طرحواره برنامه درسي مبتني بر يادگيري خودراهبر با رويكرد وارونه طراحي گرديد كه ويژگي‌هاي طرحواره هاي يادگيري خودراهبر و طرحواره‌هاي برنامه درسي خطي و غيرخطي را دارا مي‌باشد.