بيماري «كوويد19» يا «ويروس چيني»؟

شيوع ويروس كرونا در جهان، زيستِ روزمره انسان در پهنه كره خاكي را با تغييرات عمده‌اي مواجه ساخته و تمامي ابعاد اجتماعي، فرهنگي، اقتصادي و سياسي زندگي بشر را دستخوش دگرگوني كرده‌است. آن‌چه در اين ميان جالبِ توجه است چگونگي رويارويي ممالك جهان با اين ويروس شوم و شيوه پرداختن به آن در جوامع گوناگون انساني است كه زمينه‌ساز تجارب متفاوتي براي گروه‌هاي انساني در اين كشورها شده‌است. پاره‌گفته «ويروس چيني» كه به طور گسترده‌اي توسط برخي از زمامداران ايالات متحده آمريكا مورد استفاده قرار مي‌گيرد و تأكيد بر منشأ چيني اين ويروس كه به طور فزاينده‌اي وارد حوزه عمومي جامعه آمريكايي شده‌است، در تقويت گفتمان مركز‌گرا و سلسله‌مراتبي غرب عليه جمعيت‌هاي انساني حاشيه‌اي و به ويژه چيني نقش عمده‌‌اي داشته‌‌است. پژوهش حاضر، بر آن است تا با استفاده از روش توصيفيتحليلي و تكيه برچارچوب نظري تحليل انتقادي گفتمان ون دايك (Van Dijk, 2008; Van Dijk, , 2015) به بررسي چگونگي رويارويي ايالات متحده آمريكا با مهاجران چيني بپردازد. افزون بر اين، اين پژوهش مي‌كوشد تا نشان دهد چگونه «زبان» موردِ استفاده برخي دولتمردان آمريكايي و اصرار به انتساب ويروس‌كرونا به كشور چين، سبب احياي گزينشي حافظه تاريخي ملت آمريكا در مواجهه با مهاجران در سطح «شناختي» مي‌شود. همچنين، اين زبانِ موردِ اشاره با بازتوليد تفكرات قالبي در جامعه، كه همواره بر خارجي بودن بيماري و عناصر بيماري‌زا پافشاري كرده‌است، زمينه‌ تقويت گفتمان‌هاي نژادپرستانه و تحقير گروه‌هاي اقليت در سطح «جامعه» را فراهم مي‌آورد. در اين ميان، استفاده از اصطلاح «كوويد19» هنگام پرداختن به اين بيماري به مثابه ابزاري موثر در جهت مقابله با گفتمان مركزگراي غرب عليه شرق است.