نهادينه‌سازي سيره نبوي در حكمراني علوي

نقطه عطف حكمراني حضرت علي(ع) تلاش براي اجرا و نهادينه‌سازي سيره نبوي(ص) است. كاربست‌هاي سيره نبوي در حكمراني حضرت اميرالمؤمنين(ع)مسئله‎اي است كه كمتر بدان پرداخته شده‌ است. در پژوهش حاضر به‌منظور رفع ابهام از اين مسئله و شناسايي شيوه حكمراني علوي، به روش تاريخي و با استفاده از اصطلاحات و مفاهيم جامعه‌شناسي، به اين پرسش پاسخ داده شده است كه «چگونه و از طريق چه فرايندي سيره نبوي(ص) به‌عنوان مبناي حكمراني در حكومت حضرت علي(ع) نهادينه و موجب اتقان حكمراني ايشان شده‌ است؟» در پاسخ به سؤال فوق، اين فرضيه مطرح شد كه سيره نبوي از  طريق اطمينان‌بخشي به جامعه و در عرصه‌هاي مختلفي همچون تربيت اخلاقي جامعه، تنظيم امور سياسي ـ اقتصادي، ايجاد همگرايي و ... بر حكمراني علوي اثر مثبت گذاشته‌است. در اثبات فرضيه از نهج‌البلاغه، متون تاريخي و استناد به سخنان حضرت اميرالمؤمنين(ع) استفاده شده است.