قابليت دسترسي به مكان هاي ورزشي منطقه 20 شهرداري تهران

Analysis of access to sports venues in District 20 of Tehran Municipality

امروزه ورزش با سبك زندگي مدرن شهري آميخته گرديده و در راستاي توسعه ورزش، سه هدف مهم موسوم به سه A مورد توجه مي‌باشد كه نخستين آنها بهبود دسترس‌پذيري است. در اين مقاله به روش ارزيابي- مقايسه‌اي و با بهره‌گيري از تكنيك بافري در سيستم اطلاعات جغرافيايي و شاخص سرانه دسترسي، وضعيت دسترسي به مكان هاي ورزشي در منطقه 20 شهرداري تهران مورد تحليل قرار گرفته است. يافته‌هاي تحقيق، ميانگين سرانه دسترسي به مكان‌هاي ورزشي را 0/6 مترمربع، حداكثر آن را 0/8 و حداقل 0/027 مترمربع نشان داد. ميزان دسترسي از استانداردهاي جهاني و ميزان‌هاي پيشنهادشده براي شهرهاي كشور بسيار پايين‌تر بوده اما نسبت به ميانگين شهر تهران تاحدودي بهتر است. جدا از پايين‌بودن كلي سرانه دسترسي، نابرابري‌هاي زيادي در سطح محدودة مطالعاتي مشهود است. گرچه تمامي منطقه تحت دسترس مكان‌هاي ورزشي هستند اما قسمت‌هايي تنها در حوزه دسترسي يك مكان ورزشي قرار دارند در حالي‌كه در قسمت‌هايي، حوزه دسترسي 13 مكان ورزشي همپوش هستند.

Today sport is interrelated to modern urban lifestyles. In order to develop sports and physical activity and promote active lifestyle, three important goals, called the three A, are in attention that the first is to improve accessibility. In this paper by using buffer technique in GIS, the index of per capita access and a descriptive-analytical method Access to sports venues in the 20th district of Tehran has been analyzed. Findings of the research showed that the average per capita access to sports places was 0.6 m2, the maximum was 0.8 and at least 0.027 m2.The access rates is much lower from the global standards and the rates proposed for the Iranian cities But it is somewhat more favorable than Tehran's average. Apart from the general lack of per capita access, many inequalities are evident at the level of the study area. Although the entire area is accessible to sports venues, parts are only accessible to 1 sport place while in some parts the area access of 13 sport places are overlapped.