بررسي اثرات جداسازي ارتعاشي پي ميزلرزان بر عملكرد ميز و سازه هاي مجاور آن

ميز لرزان به‌عنوان شبيه‌ساز لرزه‌اي از ابزارهاي مهم تحقيقاتي در آزمايشگاه‌هاي مهندسي زلزله و ديناميك سازه است. دستيابي به نتايج دقيق و قابل اطمينان در آزمايش‌هاي ميز لرزان به دقت عملكرد ميز در شبيه‌سازي ارتعاش وابسته است. پارامترهاي متفاوتي بر اين دقت عملكرد تأثيرگذار هستند كه از جمله مهم‌ترين آنها مي‌توان به اندركنش ميز با نمونه تحت آزمايش اشاره كرد. همچنين اندركنش پي ميز لرزان با خاك و عدم تطبيق‌پذيري عملكرد سيستم كنترلي اين شبيه‌ساز لرزه‌اي با تغيير در شرايط آزمايش مي‌تواند در كاستن از دقت نتايج حاصله تأثيرگذار باشد. اندركنش پي ميز لرزان با خاك مي‌تواند باعث انتقال ارتعاشات به محيط پيراموني و سبب اخلال در عملكرد اين محيط شود. يك راهكار مناسب براي كاستن از دامنه ارتعاشات انتقالي به محيط پيراموني ميز، جداسازي پي آن از زمين است. در اين تحقيق يك مدل عددي ساده براي ارزيابي عملكرد ميز لرزان و اثرات انتقال ارتعاشات از ميز به محيط پيراموني در دو حالت پي صلب و يا جداسازي شده پيشنهاد گرديده است. اين مدل همچنين امكان بررسي تغيير در تقاضاي عملكردي سيستم هيدروليكي ميز لرزان را در صورت جداسازي ارتعاشي پي دارا مي‌باشد. نتايج به‌دست‌آمده از اين مدل‌سازي نشان مي‌دهد كه استفاده از جداسازي در پي ميز لرزان تقاضاي جديدي در سيستم هيدروليكي و كنترلي ميز در محدوده فركانسي جداسازي ارتعاشي ايجاد مي‌نمايد. در ادامه مشخص شد كه جداسازي پي باعث كاهش عمده در شتاب ايجاد شده بر روي زمين و  به تناسب آن كاهش دامنه و محتواي فركانسي شتاب در سازه‌هاي مجاور شده است.