نسبت خون كراس‌مچ شده به ترانسفوزيون در بيماران ترومايي دريافت‌كننده خون در بخش اورژانس بيمارستان بعثت همدان در سال 1399

سابقه و هدف تروما يكي از شايع ترين علل مراجعه به بخش اورژانس است. در مطالعه حاضر، نسبت خون كراس‌مچ شده به ترانسفوزيون(C/T) و شاخص تزريق خون(TI) در بيماران ترومايي دريافت‌كننده خون به منظور آگاهي بيمارستان‌ها در مورد هماهنگي بين ميزان نياز واقعي و درخواست خون بررسي گرديد. مواد و روش‌ها اين مطالعه مقطعي گذشته‌نگر، در سال 1399 در بخش اورژانس بيمارستان بعثت همدان بر روي پرونده 384 بيمار انجام گرفت. جهت ثبت داده‌هاي دموگرافيك و فرم درخواست خون بيماران واجد شرايط، از يك چك‌ ليست استفاده شد. در نهايت داده‌ها با آزمون‌هاي آماريt مستقل و آناليز واريانس يك طرفه و توسط نرم‌افزار آماريSPSS نسخه22 مورد تجزيه ‌و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها 576 واحد خون از 813 واحد كراس‌مچ شده، به 384 بيمار ترومايي تزريق ‌شده بود. C/T و TI به ترتيب41/1 و51/1 بود. تعداد واحد خون درخواستي، تعداد واحد خون تزريق‌ شده و نسبت C/T در بيماران داراي تروماي نافذ(79/1 ± 63/1) به ‌طور معنا‌داري بيشتر از تروماي غير نافذ(09/1 ± 26/1) بود(0001/0 p ). ارتباط معنا‌داري بين انديكاسيون درخواست خون و تعداد واحد خون درخواستي با كراس‌مچ، تعداد واحد خون تزريق شده و نسبت C/T ديده شد(0001/0 p ). نتيجه گيري مطالعه حاضر نشان داد، نسبت خون كراس‌مچ شده به ترانسفوزيون و شاخص تزريق خون در بيماران ترومايي دريافت‌كننده خون در بخش اورژانس بيمارستان بعثت همدان در سال 1399 مطلوب بود.