تحليلي بر زيست پذيري مسكن شهر كرج با رويكرد عدالت اجتماعي

An analysis of housing livability in Karaj with attitude social justice

تبيين موضوع: مسكن ابتدايي ترين و حياتي ترين نياز هر موجود زنده اي در طبيعت، به معنا و مفهوم سرپناه است. مسكن يكي از مهم ترين بخش هاي توسعه در يك جامعه بوده كه شناخت و بررسي وضعيت و برخورداري آن درقالب عدالت اجتماعي منوط به شناسايي و تحليل عوامل تاثيرگذار مي باشد. همچنين ارتقا مسكن قابل استطاعت و افزايش انتخاب گزينه هاي مسكن مناسب براي تمامي افراد نيز يكي از اهداف عمده زيست پذيري مي باشد. روش از اينرو هدف تحقيق بررسي زيست پذيري مسكن براي رسيدن به زيست پذيري شهرها در سايه عدالت اجتماعي مي باشد. پژوهش از نوع كاربردي توسعه اي و روش آن توصيفي تحليلي است. گردآوري اطلاعات به صورت اسنادي بوده و شاخص هاي مورد بررسي تحقيق از سرشماري نفوس و مسكن سال 1395 مناطق شهر كرج مي باشد. تجزيه و تحليل اطلاعات با استفاده از مدل تصميم گيري چند معياره TODIM و در نهايت تلفيق شاخص ها در مدل مربوطه و تشكيل لايه هاي آن ها در نرم افزار ArcGIS و نقشه برخورداري مناطق به نمايش درآمده است. يافته ها: يافته ها نشان مي دهد كه منطقه 8 شهرداري كرج نسبت به ساير مناطق از نظر شاخص هاي زيست پذيري مسكن در رتبه اول و ساير مناطق با اختلاف كمي در مراتب بعدي قرار گرفته اند. همچنين يافته ها نشانگر سطوح زيست پذيري متفاوت در درون هر منطقه مي باشد كه نشان از عدم پيوستگي ميان محلات موجود در مناطق است. نتايج اين عدم پيوستگي نشان از عدم برخورداري محلات از تسهيلات و امكانات برابر مي باشد كه عدالت اجتماعي را در آنها كم رنگ كرده است.

Objective: Housing, in the sense the term of 'shelter', is the most basic and vital need of any living beings in nature. Housing is one of the most important sectors of development in a society that recognizing and assessing its status and unprosperous in the form of the social justice depends on identifying and analyzing the influencing factors. Likewise, the Promotion of affordable housing and also, increasing the choise of suitable housing options for all people, is one of the main goals of viability Methods: Therefore, the purpose of the research is to investigate the housing viability for achieving to viability of cities in social justice’s shadow. The type of research is applied – developmental, and its method is descriptive-analytical. The gathering of data is documentary and research indicators were collected from the Population and Housing Census of Karaj districts in 2016. Results: The analysis of the data has been displayed by using TODIM multi-criteria decision making model and finally, by integrating the indicators into the relevant model and formation its layers in GIS software and having districts map. The results show that Karaj 8th district, in comparison to others, is ranked first in terms of housing viability indicators, and the other districts are in the next levels with little difference. The findings also indicate different levels of viability within each district, so it is indicating a discontinuity between neighborhoods in districts. Conclusion: This discontinuity indicates that neighborhoods do not have equal facilities and amenities, so that undermine the social justice at them.