شماره ركورد :
1237460
عنوان مقاله :
بررسي اثر افزودن فنتانيل به بوپيواكايين بر روي لرز و تهوع استفراغ بيماران تحت عمل جراحي شكستگي فمور با روش بي حسي اسپاينال: يك مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي شده دو سويه كور
پديد آورندگان :
وقارفرد، جواد دانشگاه علوم پزشكي جهرم - مركز تحقيقات بي هوشي و كنترل درد، جهرم، ايران , رستگاريان، احمد دانشگاه علوم پزشكي جهرم - مركز تحقيقات بي هوشي و كنترل درد، جهرم، ايران , رحمانيان، محمد دانشگاه علوم پزشكي جهرم - مركز تحقيقات بي هوشي و كنترل درد، جهرم، ايران , پورمختاري، معصومه دانشگاه علوم پزشكي جهرم - مركز تحقيقات بي هوشي و كنترل درد، جهرم، ايران , دم شناس، محمد حسن دانشگاه علوم پزشكي جهرم، جهرم، ايران , تابان، سميرا دانشگاه علوم پزشكي جهرم - مركز تحقيقات بي هوشي و كنترل درد، جهرم، ايران , ضابطيان، حسن دانشگاه علوم پزشكي جهرم - مركز تحقيقات بي هوشي و كنترل درد، جهرم، ايران , كلاني، نويد دانشگاه علوم پزشكي جهرم - مركز تحقيقات بي هوشي و كنترل درد، جهرم، ايران , حاتمي، ناصر دانشگاه علوم پزشكي جهرم، جهرم، ايران
تعداد صفحه :
8
از صفحه :
9
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
16
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
بوپيواكايين , فنتانيل , بي حسي نخاعي , لرز , تهوع استفراغ , شكستگي فمور
چكيده فارسي :
مقدمه: از شايع ترين عوارض بعد از بيهوشي داخل نخاعي، لرز حين عمل ميباشد. دومين شكايت شايع گزارش شده بدنبال بيهوشي داخل نخاعي حالت تهوع و استفراغ ميباشد كه اين عوارض جانبي ناشي از بيهوشي نخاعي، هنوز در طي مراحل جراحي وجود دارد و باعث ناراحتي بيماران مي شود. هدف از اين مطالعه بررسي اثر افزودن فنتانيل به بوپيواكايين بر روي لرز و تهوع استفراغ بيماران تحت عمل جراحي فمور با روش بي حسي اسپاينال ميباشد. روش كار: اين مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي شده دو سويه كور بر روي 40 بيمار 18 تا 50 سال با كلاس بي هوشي 1و2 كه كانديداي عمل جراحي ارتوپدي فمور بودند، صورت پذيرفت. بيماران به صورت تصادفي به دو گروه مساوي تقسيم شدند. گروه مداخله:( 5/12ميلي گرم بوپيواكايين(5/2 سي سي) و 10 ميكروگرم فنتانيل) و گروه شاهد:( 5/12 ميكروگرم بوپيواكايين و نيم ميلي ليتر نرمال) دريافت كردند. در زمان هاي 2،1، 6، 12 و 24 ساعت پس از عمل عوارض دارويي خشكي دهان ، تهوع ، استفراغ و لرز بيماران مورد ارزيابي قرار گرفت. تجزيه وتحليل اطلاعات با استفاده از آزمون هاي آماري توصيفي و استنباطي صورت گرفت. يافته ها: 40 نفر از بيماران تحت اعمال جراحي ارتوپدي اندام تحتاني با روش بي‌حسي اسپاينال در دو گروه مساوي (بوپيواكائين-فنتانيل (20 نفر) و بوپيواكائين (20 نفر) شركت كردند. نتايج آزمون كاي اسكوئر نشان داد كه بين دو گروه بوپيواكائين- فنتانيل و بوپيواكائين از لحاظ تهوع در ريكاوري و زمان‌هاي بعد از عمل، تفاوت معني‌دار وجود نداشت (p>0.05).
چكيده لاتين :
Introduction: One of the most common complications after intrathecal anesthesia is chills during surgery. The second most common complaint followed by intrathecal anesthesia is nausea and vomiting. The aim of this study was to evaluate the effect of adding fentanyl to bupivacaine on chills and vomiting nausea in patients undergoing femoral surgery by spinal anesthesia. Methods & Materials: This randomized double-blind clinical trial study was performed on 40 patients aged 18 to 50 years with anesthesia classes 1 and 2 who were candidates for femoral orthopedic surgery. Patients were randomly divided into two equal groups. The intervention group received 12.5 mg bupivacaine (2.5 cc) and 10 mg fentanyl (control group) and the control group received 12.5 μg bupivacaine (0.5 ml normal). Patients with dry mouth, nausea, vomiting and shivering were evaluated at 1, 2, 6, 12 and 24 hours after surgery. Data analysis was performed using SPSS software version 21 and descriptive and inferential statistical tests. Results: Forty patients undergoing spinal orthopedic surgery with spinal anesthesia participated in two equal groups (bupivacaine-fentanyl (n = 20) and bupivacaine (n = 20). There was no significant difference between fentanyl and bupivacaine in terms of recovery from nausea and postoperative times (p> 0.05) and differences between bupivacaine-fentanyl and bupivacaine in shivering at 6, 12, 18 and 24 hours postoperatively. There was no significant (p> 0.05). Conclusion: In the present study, although fewer complications such as shivering and nausea and vomiting were reported within minutes of the study in the fentanyl group, this decrease was not statistically significant.
سال انتشار :
1399
عنوان نشريه :
مجله علوم پزشكي پارس
فايل PDF :
8458297
لينک به اين مدرک :
بازگشت