استفادۀ كاربران از رسانه‌هاي اجتماعي و رابطۀ آن با سواد رسانه‌اي (در حوزۀ سلامت شهر تهران)

استفادۀ آگاهانه از رسانه‌هاي اجتماعي و در امان ماندن از آسيب چالش‌هايي نظير اخبار جعلي، نيازمندِ داشتنِ سواد رسانه‌اي است. پرسش محوري اين پژوهش، عبارت است از اينكه: سواد رسانه‌اي كاربران در زمينۀ سلامت، تا چه حد با ميزان استفاده از رسانه‌هاي اجتماعي و نحوۀ استفاده از آن، در ارتباط است؟ روش تحقيق، پيمايش و ابزار سنجش، پرسش‌نامۀ محقق‌ساخته با ضريب آلفاي كرونباخ 837/0 است. جامعۀ آماري، شهروندان بزرگسال تهراني هستند كه در ارديبهشت 1398، كاربر اينترنت بوده‌اند. منظور از سواد رسانه‌اي سلامت، درك افراد از توانايي‌شان در دسترسي، تحليل، خلق و انتقال پيام‌هاي ارتباطي در حوزۀ سلامت از طريق رسانه‌هاست. براساس يافته‌ها، رابطۀ همبستگي بين ميزان برخورداري از سواد رسانه‌اي سلامت با ميزان استفاده از رسانه‌هاي اجتماعي (به‌طور عام) و همچنين نحوۀ استفاده از اين رسانه‌ها در حوزۀ سلامت (تنوع رسانه‌هاي اجتماعي مورداستفاده و بهره‌گيري از كاركردهاي آنها در حوزۀ سلامت) معنادار است. در عين حال، تفاوت معنادار آماري بين ميانگين سواد رسانه‌اي سلامت زنان و مردان، گروه‌هاي سني گوناگون و ساكنان مناطق مختلف شهر وجود ندارد. رگرسيون خطي چندمتغيره نشان مي‌دهد متغيرهاي «استفاده از كاركردهاي رسانه‌هاي اجتماعي در حوزۀ سلامت»، «تنوع رسانه‌هاي اجتماعي مورداستفاده در حوزۀ سلامت»، «منطقۀ محل سكونت» و «سال‌هاي تحصيل»، در مجموع، 5/33 درصد از واريانس سواد رسانه‌اي سلامت را تبيين مي‌كنند. مي‌توان چنين نتيجه گرفت كه با وجود گسترش دسترسي اعضاي جامعه به رسانه‌هاي اجتماعي، پايين بودن تحصيلات و پايگاه اقتصادي، مانع برخورداري كاربران از سواد رسانه‌اي سلامت است. ولي اين انتظار وجود دارد كه با بهره‌گيري از انواع ظرفيت‌هاي رسانه‌هاي اجتماعي در حوزۀ سلامت، سواد رسانه‌اي سلامت كاربران افزايش يابد.