عنوان مقاله :
همبستگي ادراك از شايستگي مربي، جو انگيزشي با اشتياق به ورزش در ورزشكاران
پديد آورندگان :
باقري، افسانه دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران جنوب - دانشكده تربيت بدني وعلوم ورزشي - گروه مديريت ورزشي، تهران، ايران , شريفي فر، فريده دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران جنوب - دانشكده تربيت بدني وعلوم ورزشي - گروه مديريت ورزشي، تهران، ايران , زرگر، طيبه دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران جنوب - دانشكده تربيت بدني وعلوم ورزشي - گروه مديريت ورزشي، تهران، ايران , صفانيا، علي محمد دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات - دانشكده تربيت بدني وعلوم ورزشي - گروه مديريت ورزشي، تهران، ايران
كليدواژه :
ادراك از شايستگي مربي , جو انگيزشي , شركت در فعاليت بدني
چكيده فارسي :
مقدمه: مربي ورزش به عنوان يكي از عوامل مهم در بهبود كاركرد و عملكرد تيم هاي ورزشي و چهرۀ اصلي و مركزي محسوب مي شود. هدف مطالعه حاضر تعيين همبستگي ادراك از شايستگي مربي، جو انگيزشي با اشتياق به ورزش در ورزشكاران است.
روش كار: مطالعه حاضر به روش توصيفي- همبستگي است. جامعۀ آماري شامل تمام ورزشكاران دختر كاراتۀ ليگ پايه ايران در سال 1398 بودند كه تعداد آن ها 2100 تن مي باشند كه نمونۀ آماري براساس فرمول كوكران 324 تن و به صورت تصادفي ساده انتخاب شد. در اين مطالعه از پرسشنامه جمعيت شناختي، "مقياس شايستگي مربيگري" (Coaching Competency Scale)، "پرسشنامه جو انگيزشي تقويتي و تضعيفي مربي" (Empowering and Disempowering Motivational Climate Questionnaire-Coach)، "پرسشنامه اشتياق ورزشكار" (Athlete Engagement Questionnaire) استفاده شد. روايي سازه، روايي همگرا و پايايي به روش همساني دروني با محاسبه ضريب آلفاكرونباخ اندازه گيري شد. داده هاي جمع آوري شده با نرم افزار SmartPls 3.0 تحليل شد.
يافته ها: بين جو انگيزشي (44/0=β، 0/0010=P) و شايستگي مربيگري (0/12=β، 0/054=P) با اشتياق ورزشي همبستگي مثبت معناداري وجود داشت. همچنين، بين شايستگي مربيگري (0/02=β، 0/001=P) با جو انگيزشي همبستگي مثبت معناداري وجود داشت.
نتيجه گيري: جو انگيزشي و شايستگي مربيگري با اشتياق ورزشي و شايستگي مربيگري با جو انگيزشي همبستگي مثبت و معناداري دارند. لذا پيشنهاد مي شود مربيان كاراته به منظور توسعۀ ميزان شايستگي هاي مربيگري در دوره هاي دانش افزايي، همايش ها و دوره هاي كارآموزي شركت كنند.
چكيده لاتين :
Introduction: The coach is considered as one of the important factors in improving the performance
and performance of sports teams and the main and central figure. The aim of the present study was
to determine the correlation between the perception of coach competence, motivational climate
with engagement for sports in athletes.
Methods: This study is a descriptive-correlation method. The statistical population included
all female karate athletes in the Iranian Basic League in 1999, whose number is 2100 people.
The statistical sample was 324 people based on Cochran's formula and was selected by simple
random sampling. In this study, the demographic questionnaire, "The Coaching Competency
Scale", "Empowering and Disempowering Motivational Climate Questionnaire-Coach", "Athlete
Engagement Questionnaire" were used. Construct and convergent validity and reliability were
measured by internal consistency method by calculating the Cronbach's coefficient. The collected
data were analyzed using SmartPls 3.0 software.
Results: There was a significant positive correlation between motivational climate (β = 0.44, P
= 0.001) and coaching competence (β = 0.12, P = 0.045) with sports engagement. Also, there
was a significant positive correlation between coaching competence (β = 0.20, P = 0.001) with
motivational climate.
Conclusions: Motivational climate and coaching competence have a significant and positive
correlation with sports engagement and coaching competence with motivational climate.
Therefore, it is suggested that coaches participate in knowledge-enhancing courses, conferences
and internships in order to develop the level of coaching skills.
عنوان نشريه :
مديريت ارتقاي سلامت
