بررسي تأثير ورزش و استفاده از دستكش ضد ارتعاش بر نيروي چنگش قدرتي كارگران مواجهه يافته با ارتعاش دست-بازو

مقدمه: مواجهه طولاني مدت با ارتعاش دست بازو سبب بروز ناراحتي و اختلالات اسكلتي عضلاني عمدتاً در دست و شانه مي شوند. هدف از اين مطالعه تعيين تأثير ورزش و استفاده از دستكش ضد ارتعاش بر نيروي چنگش قدرتي كارگران مواجهه يافته با ارتعاش دست بازو بود.روش كار: در اين مطالعۀ توصيفي مداخله اي، 41 نفر از كارگران شاغل در يكي از صنايع فلزي شهر اصفهان مورد بررسي قرار گرفتند. جمع آوري داده ها با استفاده از پرسشنامه هاي دموگرافيك، اندازه گيري شتاب ارتعاش دست بازو بر اساس استاندارد ISO 5349 و اندازه گيري چنگش قدرتي با دستگاه داينامومتر مدل Jamar انجام شد. در 3 گروه مداخلات حركات ورزشي، استفاده از دستكش ضد ارتعاش و تركيب حركت ورزشي و استفاده از دستكش اجرا شد. 20 نفر از كارگران بدون مواجهه با ارتعاش دست بازو به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. داده ها با نرم افزار آماري SPSS21، آناليز شدند. يافته ها: نيروي چنگش قدرتي كارگران قبل و بعد از مواجهه با ارتعاش معنادار بود (0.001 PValue) و قدرت چنگش با ارتعاش رابطه معني دار و معكوسي داشت (0.001 PValue ، 0.411=R). نيروي چنگش در گروهي كه هم از دستكش ضدارتعاش استفاده مي كردند و هم حركات ورزشي انجام مي دادند بالاتر از قبل از اجراي مداخله بود و رابطه معناداري به دست آمد (0.001 PValue).نتيجه گيري: ارتعاش در كاهش نيروي چنگش تأثيرگذار است و از نيروي چنگش مي توان براي غربالگري كاركنان در معرض خطر و بيماري هاي مرتبط با ارتعاش استفاده كرد. حركات ورزشي منظم و استفاده از دستكش ضد ارتعاش در بهبود قدرت چنگش كاركنان و پيشگيري از بروز عوارض مرتبط با ارتعاش مؤثر مي باشند.