بررسي نقش رودخانه‌‌ها در آينده احتمالي خليج گرگان پس از جدايي از درياي كاسپي

در اين تحقيق آينده احتمالي خليج گرگان پس از جدايي از درياي كاسپي تحت پنج سناريو با استفاده از مدل مايك21 بررسي گرديد. در سناريو اول خليج متاثر از اقليم حاكم بر آن بررسي و در سناريو دوم آينده خليج متاثر از اقليم حاكم و ورودي رودخانه‌‌ها بررسي شد. در سه سناريوي بعدي خليج تحت‌‌تاثير اقليم و حداقل نياز محيط‌‌زيستي رودخانه‌‌ها مطابق پيشنهادهاي تنانت  (1976)بررسي شد. نتايج مدل‌‌ تحت سناريو اول نشان داد كه 551 روز بعد جدايي خليج از دريا، خليج متاثر از شرايط اقليمي به خشكي مبدل خواهد شد. نتايج مدل‌‌سازي تحت سناريو دوم نشان داد كه خليج بعد گذشت 1110 روز به يك تالاب درون‌‌خشكي با حداقل مساحت 51 كيلومترمربع مبدل مي‌‌گردد. نتايج مدل‌‌سازي‌‌ها تحت سناريوهاي سوم، چهارم و پنجم نشان داد كه خليج بعد گذشت 653، 665 و 1015 روز به يك تالاب درون‌‌خشكي به‌‌ترتيب با حداقل مساحت 7، 12 و 32 كيلومترمربع مبدل مي‌‌گردد. مادامي‌‌كه خليج گرگان با درياي مادري در ارتباط باشد تعيين حق‌‌آبه زيستي از رودخانه‌‌هاي منتهي به آن هيچ كمكي به افزايش سطح آب و جلوگيري از خشكي‌‌زدگي نخواهد كرد، وليكن پس از جدايي خليج از درياي مادري تامين آب از طريق رودخانه‌‌ها در تشكيل تالاب درون‌‌خشكي تاثير به سزايي خواهد گذاشت. وزش بادهاي غالب شمالي و غربي بيشترين تاثير را در افزايش مساحت خليج در بخش شمال‌‌شرقي و تشكيل تالابچه‌‌هاي موقتي تحت سناريوهاي مفروض به‌‌دليل ايجاد بركشند توفان خواهند داشت. در صورت قطع ارتباط خليج با دريا و عدم تامين حق‌‌آبه رودخانه‌‌ها، جانشيني بوم‌‌شناختي در خليج گرگان از نوع مخرب خواهد بود.