سنجش اثربخشي عملكرد كلانتريها و پاسگاههاي انتظامي با تأكيد بر رضايت اجتماعي

جلب رضايت اجتماعي از عوامل كليدي موفقيت و اثربخشي سازمانها به شمار مي آيد و اين مهم در سازماني چون نيروي انتظامي با حجم ارتباط گسترده و مستقيم با اقشار مختلف جامعه، از اهميت مضاعف برخوردار است. اين پژوهش در صدد است عوامل مؤثر بر اثربخشي عملكرد كلانتريها (رضايتمندي اجتماعي) را شناسايي كند و سپس به وزن‌دهي و اولويت‌بندي آنها بپردازد و در قالب الگويي ارائه كند. اين پژوهش با روش پيمايش به لحاظ هدف كاربردي، و از نظر سطح تعميم به صورت پهنانگر اجرا، و به منظور سنجش روايي پرسشنامه از دو روش اعتبار محتوايي و روايي سازه و براي سنجش پايايي مقياسها از ضريب آلفاي كرونباخ استفاده شده و مقدار آن براي همه مفاهيم تحقيق از 0.80 بزرگتر است. جامعه آماري پژوهش، شهروندان ساكن در غرب استان تهران در گروه سني 15-64 سال هستند و 382 نفر با استفاده از روش نمونه‌گيري احتمالي خوشه‌اي به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. نتايج آزمونهاي آماري نشان داد در مدل سنجش اثربخشي عملكرد كلانتريها (رضايت اجتماعي) به ترتيب عوامل انجام وظايف انتظامي، قضايي و خدماتي، تجهيزات و امكانات فيزيكي، پاسخگويي، رفتار كاركنان و فرايندهاي اطلاع‌رساني داراي بيشترين بار عاملي، و اين مدل بر اساس شاخصهاي موجود از برازش مناسبي برخوردار است. مديريت حوزه كلانتريها با سنجش و رصد مستمر اثربخشي عملكرد كلانتريها (رضايت اجتماعي) و با برنامه‌ريزي و اتخاذ تدابير مناسب مي‌توانند در رفع نيازها و پاسخگويي به خواسته‌ها و انتظارات فزاينده شهروندان موفق باشند و طرحها و برنامه‌هاي راهبردي و كلان خود را متناسب با شرايط متحول جامعه، روزامد و كارامد كنند.