بررسي اثر تغيير اقليم بر دما، بارش و خشكسالي‌هاي دورۀ آتي با استفاده از دو مدل گردش عمومي BNU-ESM و HadGEM2

در تحقيق حاضر با هدف ارزيابي اثر تغيير اقليم بر دما، بارش و خشكسالي‌هاي آينده در شهرستان خاتم، از خروجي دو مدل گردش كلي HadGEM2 و BNUESM تحت سه سناريو RCP 2.6، RCP4.5 و RCP8.5 براي دو دورۀ آتي ۲۰۳۱ تا ۲۰۵۰ و ۲۰۵۱ تا ۲۰۷۰ استفاده شد. خروجي مدل HadGEM2 توسط مدل LARSWG و خروجي مدل BNUESM توسط روش ريزمقياس‌نمايي عامل تغيير ريزمقياس گرديد. همچنين به‌منظور ارزيابي كارايي روش عامل تغيير و مدل LARSWG از شاخص‌هاي آماري R2، RMSE و NSE استفاده شد. بر طبق نتايج آماره‌هاي خطا، مدل LARSWG براي هر دو پارامتر دما و بارش، داراي عملكرد بالاتري نسبت به روش عامل تغيير بود. براي ارزيابي خشكسالي، از شاخص بارش استاندارد (SPI) طي دورۀ گذشته (۱۹۹۶ تا ۲۰۱۷) و دو دورۀ آتي در مقياس زماني 24 ماهه استفاده شد. نتايج تغييرات دما و بارش در هر دو دورۀ آتي حاكي از آن بود كه اين شهرستان متأثر از گرمايش جهاني هست؛ به‌گونه‌اي ‌كه در تمامي سناريوها در هر دو مدل، دماي متوسط سالانه افزايش و بارش متوسط سالانه كاهش مي‌يابد. مقادير SPI سالانه براي هر دو مدل HadGEM2 و BNUESM در هر دو دورۀ آتي تحت هر سه سناريو نسبت به دورۀ پايه كاهش ‌يافته و متعاقباً خشكسالي هواشناسي افزايش مي‌يابد. بر طبق نتايج، در بين دو مدل GCM، مدل BNUESM كمترين مقدار بارش، بيشترين مقدار دما و بيشترين تعداد سال با خشكسالي شديد را در مقايسه با مدل HadGEM2 پيش‌بيني مي‌كند.