بررسي كاربرد توأمان عمليات كوددهي و استفاده از گياهان مرتعي بومي و باكتري‌ها در حذف آلودگي‌هاي نفتي از خاك

آلودگي خاك توسط آلاينده هاي هيدروكربني نفتي يكي از مهمترين مشكلات زيست محيطي در مناطق مختلف جهان است. در مناطق نفت خيز غرب كشور و در طي ساليان اخير، استهلاك سامانه استخراج و بهره برداري از مخازن نفتي منجر به نشت يا نهشت آلاينده هاي نفتي در خاك و منابع زيستي منطقه شده است. هدف اين پژوهش بررسي قابليت كاربرد گياهان مرتعي بومي و افزودن باكتري ها و مقدار كود مناسب در كاهش آلودگي هيدروكربن هاي نفتي كل (TPHs) خاك بوده است. آزمايش گلداني در قالب طرح فاكتوريل با طرح پايه كاملا تصادفي (CRD) با چهار تكرار انجام شد. تيمارهاي گياهي شامل سه گياه بومي يا سازگار مرتعي يونجه وحشي، آگروپايرون و آتريپلكس و تيمارهاي باكتري شامل گونه هاي باكتري Bacillus pumilus (B1)، Pseudomonas putida (B2) و استفاده توأم اين دو باكتري با توصيه كودي متناسب با آزمون خاك بود. همچنين تيمار شاهد (بدون كشت گياه، بدون تلقيح باكتري و بدون كوددهي) اعمال شد. نتايج نشان داد كه يونجه وحشي با كاهش 55.16 درصدي TPHs خاك كارايي بهتري نسبت به ساير گياهان داشت. تلقيح باكتري B1 در برهم‌كنش با دو گياه يونجه وحشي و آگروپايرون، با تجزيه 56.19 درصد TPHs خاك موفق تر از باكتري B2 عمل كرد. اما در گياه آتريپلكس در برهم‌كنش با باكتريB2  و با تجزيه 54.64 درصد TPHs خاك موفق تر از B1 بود. با توصيه كامل كودي، گياهان يونجه وحشي و آتريپلكس با كاهش 68.56 درصدي TPHs خاك بيشترين كارايي را داشتند. در تيمار خاك بدون كشت گياه، باكتري B2 همراه با توصيه كودي بهترين عملكرد را داشت. باكتري با بهبود فعاليت هاي متابوليك و توسعه سيستم ريشه و در نهايت افزايش زيتوده گياه منجر به بهبود كارايي گياه پالايي مي شود. نتايج نشان از اثر معني دار برهم‌كنش بين باكتري و نوع گياه در وزن خشك اندام هوايي گياه در سطح  0.01 = α بود.