رابطه ويژگيهاي شخصيتي و فعاليتهاي مغزي – رفتاري با ميزان ماركرهاي گليال (پروتئين s100b) و شاخصهاي گلاسميك در بيماران مبتلا به ديابت نوع 2

ﻫﺮ ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻈﺮ ﻫﺪف ﮐﺎرﺑﺮدي و از ﻧﻈﺮ روش، ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﺑﻮد. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻋﺒﺎرت ﺑﻮد از ﮐﻠﯿﻪ ﺑﯿﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دﯾﺎﺑﺖ ﻧﻮع 2 ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن اﻣﺎم ﺧﻤﯿﻨﯽ ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان در ﻓﺎﺻﻠﻪي زﻣﺎﻧﯽ 1395/2/1 ﻟﻐﺎﯾﺖ 1395/12/1 ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد 246 ﻧﻔﺮ ﺑﻮدﻧﺪ. روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي از ﻧﻮع در دﺳﺘﺮس ﺑﻮد. آزﻣﻮدﻧﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ وارد اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺪﻧﺪ، اﻓﺮادي ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻏﯿﺮ از دﯾﺎﺑﺖ، ﺑﯿﻤﺎري دﯾﮕﺮي ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ، ﺣﺪاﻗﻞ ﯾﮏ ﺳﺎل از ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺑﯿﻤﺎري آﻧﻬﺎ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد و ﻫﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺷﯿﻮع ﺑﯿﻤﺎري دﯾﺎﺑﺖ ﻧﻮع دو در ﺳﻨﯿﻦ ﻣﯿﺎﻧﺴﺎﻟﯽ و ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ30 ﺳﺎل ﻗﺮار داﺷﺘﻨﺪ، از ﻣﯿﺎن ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري و ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺣﺎﺋﺰ ﺷﺮاﯾﻂ ﻓﻮق ﺑﻮدﻧﺪ، 40 ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﺼﺎدﻓﯽ و دردﺳﺘﺮس اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﺮاي ﺳﻨﺠﺶ از اﺳﺘﺮس ادراك ﺷﺪه از ﻣﻘﯿﺎس ﺷﺨﺼﯿﺖ ﮔﺮي وﯾﻠﺴﻮن و ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﭘﻨﺞ ﻋﺎﻣﻠﯽ ﺷﺨﺼﯿﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﻣﺎرﮐﺮﻫﺎي ﮔﻠﯿﺎل ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺳﺮم seroum ﺑﺎ روش Elsa اﻧﺪازه ﮔﯿﺮي ﺷﺪﻧﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ )روان ﻧﮋﻧﺪي، ﺑﺮون ﮔﺮاﯾﯽ، ﮔﺸﻮدﮔﯽ ﺑﺮاي ﺗﺠﺮﺑﻪ، ﺗﻮاﻓﻖ ﭘﺬﯾﺮي و وﺟﺪاﻧﯽ ﺑﻮدن( و ﻣﯿﺰان HbA c1 ، ﻣﯿﺰان ﮔﻠﻮﮐﻮز ﭘﻼﺳﻤﺎ، S100b و ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎي ﻣﻐﺰي رﻓﺘﺎري در اﻓﺮاد داراي دﯾﺎﺑﺖ ﻧﻮع 2 راﺑﻄﻪ ﻣﺜﺒﺖ ﻣﻌﻨﺎداري وﺟﻮد دارد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﯿﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي ﻣﻐﺰي رﻓﺘﺎري )ﺑﺎزداري رﻓﺘﺎري، ﻓﻌﺎل ﺳﺎزي رﻓﺘﺎري و ﺟﻨﮓ / ﮔﺮﯾﺰ( و ﻣﯿﺰان HbA c1 ، ﻣﯿﺰان ﮔﻠﻮﮐﻮز ﭘﻼﺳﻤﺎ و S100b در اﻓﺮاد داراي دﯾﺎﺑﺖ ﻧﻮع 2 راﺑﻄﻪ ﻣﺜﺒﺖ ﻣﻌﻨﺎدار وﺟﻮد دارد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻣﻐﺰي-رﻓﺘﺎري ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﯿﻦ ﭘﻨﺞ ﻋﺎﻣﻞ ﺷﺨﺼﯿﺖ NEO و ﻣﺎرﮐﺮﻫﺎي ﮔﻠﯿﺎل ﻧﻘﺶ ﻣﯿﺎﻧﺠﯽ ﮔﺮي ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻨﯽ داري اﯾﻔﺎ ﮐﻨﺪ. ﺷﺪت ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻣﻐﺰي-رﻓﺘﺎري ﺑﺮ ﻣﺎرﮐﺮﻫﺎي ﮔﻠﯿﺎل در ﻣﺮﺣﻠﻪ اول ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ 118/. و ﻣﻌﻨﯽ دار ﺑﻮد.