تحليل اثر ويژگي‌هاي هندسي پركاربرد در ساختار جداره ميدان‌هاي تاريخي تهران

تا به حال ميدان‌هاي شهر تهران از ديدگاه هندسي در دوران تاريخي مورد مطالعه و بررسي جدي قرار نگرفته است. در معماري تاريخي ايران، هندسه مشهود است و از ويژگي‌هاي بارز آن تناسبات، ساختار فرمي در پلان و جداره‌هاست. با تحليل و بررسي هندسه در معماري جداره ميدان‌هاي شهر تهران از ديدگاه هندسي، مي‌توان به ساختار شكلي آن‌ها پي‌برد كه به صورت مستقيم تحت تأثير ابعاد، اندازه، ريخت و پلان آن است. عمده پژوهشگراني در ميدان‌هاي تهران به كاركرد، شكل‌گيري، محل احداث و تاريخچه آن‌ها پرداخته‌اند. اين مقاله براي نخستين تلاش دارد جايگاه هندسه در جداره ميدان‌هاي تاريخي تهران را در ساختار معماري و ريختي مورد بررسي قرار دهد. در اين پژوهش با استفاده از تحليل روابط اشكال جداره ميدان‌ها به ويژگي‌هاي هندسي در معماري جداره نمونه‌ها خواهد پرداخت. با استفاده از شيوه توصيفي– تحليلي در دسته‌بندي مقالات كاربردي جاي مي‌گيرد، روش تحقيق پژوهش بدين‌گونه است كه پس از ترسيم دقيق نمونه‌ها، نماها به ساختارهاي هندسي مشخص تقطيع و سپس مورد تحليل قرار گرفته است. روش داده اندوزي از يك‌سو بر پايه داده‌هاي كتابخانه‌اي و از سوي ديگر بر پايه داده‌هاي ميداني، شامل برداشت قسمت‌هاي باقي‌مانده اسـت. اين نوشتار تلاش دارد تا تأثيرات و روابط هندسي در ساختار معماري جداره ميدان‌ها را مورد تحليل قرار دهد. مروري بر مطالعات ميدانهاي شهر تهران نشان مي‌دهد كه تا كنون تحليل‌ها به طور عمده با رويكرد هندسي بر ساختار شكل‌گيري جداره ميدان‌هاي تهران صورت نگرفته است. تحليل‌ها آشكار ساخت كه تعدادي از اشكال پركاربردتر بودند و بيشتر استفاده شده است.