تصرف عدواني در نظم حقوقي كيفري ايران با تاكيد بر پيشگيري از ارتكاب جرم

زمينه و هدف: جرم تصرف عدواني يكي از بارزترين جلوه هاي جرائم عليه اموال غير منقول است كه بر هم زننده نظم و امنيت در جامعه نيز مي باشد. با توجه به اينكه پيشگيري از جرم از اهداف اصلي و رايج نظام هاي تقنيني و قضائي كشورها در مديريت بزه و ناهنجاري هاي اجتماعي مي باشد، لذا، در اين مقاله به بررسي اين امر مي پردازيم كه تصرف عدواني در نظم حقوقي كيفري ايران از چه مفهوم و جايگاهي برخوردار است؟ همچنين، در نظام حقوقي ايران چه راهكارهايي براي پيشگيري از تحقق اين جرم پيش بيني شده است؟ روش شناسي: اين مقاله به شيوه تحليلي- توصيفي نگارش يافته است. يافته ها و نتيجه گيري: دعواي تصرف عدواني هم از حيث مدني و هم از حيث كيفري سابقه تقنيني در نظام حقوقي ايران را دارد. ركن مادي جرم تصرف عدواني شامل عمل مجرمانه، موضوع جرم، تعلق مال به ديگري، نتيجه مجرمانه و رابطه سببيت و ركن معنوي تصرف عدواني شامل سوء نيت عام و سوء نيت خاص مي باشد. پيشگيري از جرم تصرف عدواني در دو بعد تقنيني و اجرايي امكانپذير است. در بعد تقنيني شامل پيشگيري كيفري و در بعد اجرايي در سه بخش: نخست: پيشگيري انتظامي از جرم تصرف عدواني، دوم: پيشگيري آموزش محور از جرم تصرف عدواني، سوم: استفاده از توان شركتهاي انتظامي- امنيتي و چهارم: اجراي دقيق نظام كاداستر مي تواند در پيشگيري از تصرف عدواني موثر باشد.