ملاحظاتي درباره ي تصحيح بر زونامه ي كهن

Some consideration for editing the Burzunama-i kuhan

برزونامه ي كهن يكي از مهم ترين منظومه هاي حماسي پس از شاهنامه است كه در قرن هشتم هجري به وسيله ي شمس الدين محمد كوسج در 4200 بيت سروده شده است و با لحني حماسي و زباني فاخر، ماجراي برزو، پور سهراب را به تصوير كشيده است.اين منظومه را مصحح دانشمند اكبر نحوي در سال 1387 بر اساس پنج دستنويس تصحيح كرده است كه يكي از پيراسته ترين و علمي ترين تصحيح هايي است كه بر روي يكي از منظومه هاي پهلواني پس از شاهنامه صورت گرفته است. در اين جستار ضمن معرفي چند و چون اين تصحيح، كوشش شده كه با توسل به منابع درون متني و برون متني، درباره ي ضبط برخي از ابيات اين منظومه، ضبط هاي پيشنهادي ارايه شود و گره از برخي فروبستگي هاي اين منظومه گشوده شود. در فرجام براي حدود 33 بيت از اين منظومه، ضبطي پيشنهادي ارايه گشته است.

One of the most important epic works after Shahnama is the Old Burzunama which composed by Shams al-Din Muhammad Kusaj in 4200 verses in 8 AH; it has been narrated the story of Burzu, the son of Suhrab, with epic tone and posh utterance. The latter work was amended according to 5 manuscripts by the eminent professor Akbar Nahwi in 1387 SH which is one of the most coherent and scientific works that produced on a work after the Shahnama. In this review, in addition to introducing details of the work, the authors have tried to explain the meaning of some couplets, while presenting some suggestions about the recording of about 33 vague couplets.