عوامل مؤثر بر ورود شركت‌هاي رسانه‌اي ايراني به بازار پيام‌رسان‌هاي اجتماعي

هدف: شركت‌هاي رسانه‌اي خارجي، بخش اعظمي از بازار داخلي پيام‌رسان‌هاي اجتماعي در كشور را تصاحب كرده‌اند و حتي با وجود فيلترشدن تلگرام، به‌عنوان اصلي‌ترين بازيگر اين حوزه، شركت‌هاي داخلي هنوز نتوانسته‌اند حجم شايان توجهي از اين بازار را به دست بياورند. هدف مقاله حاضر، شناسايي عوامل مؤثر بر ورود شركت‌هاي رسانه‌اي داخلي به بازار پيام‌رسان‌هاي اجتماعي است. روش: پژوهش حاضر با استفاده از روش تحليل مضمون اجرا شده است. براي جمع‌آوري داده‌ها با 11 نفر از خبرگان حوزه‌هاي مختلف و مديران پيام‌رسان‌هاي داخلي، مصاحبه نيمه‌ساختاريافته صورت گرفت. شيوه نمونه‌گيري هدفمند بود و براي تعيين حجم نمونه، از قاعده اشباع نظري پيروي شد. در مرحله تجزيه‌وتحليل داده‌ها نيز از روش تحليل كيفي و تكنيك كدگذاري كيفي بهره گرفته شد. يافته‎ها: يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه «سختي انتقال و چسبندگي تكنولوژيك»، «كيفيت نامناسب پيام‌رسان‌هاي داخلي»، «سختي تأمين نيروي انساني توانمند»، «مشكلات زيرساخت فني»، «روش اشتباه فيلترينگ»، «نگاه سياسي و رقابت مخرب داخلي»، «نداشتن مزيت نسبي و مدل توسعه‌اي مناسب»، «رقباي جهاني قدرتمند»، «نبود قانون مرجع حوزه پيام‌رسان‌ها» و در نهايت «مشكلات شهرت رسانه‌اي»، عوامل بسيار مهم ورود شركت‌هاي رسانه‌اي ايراني به بازار پيام‌رسان‌هاي اجتماعي هستند. نتيجه‌گيري: در وضعيت موجود زيست‌بوم پيام‌رسان‌هاي داخلي، تقويت نگاه سياسي سبب شده است تا نهادهاي مختلف، به داشتن پيام‌رسان با متولي‌گري خود علاقه‌مند باشند كه همين مسئله سبب ورود بيشتر رقباي جديد به زيست‌بوم شده است؛ اما اين نهادها موفق نشده‌اند كه مدل كسب‌وكار مناسبي با تكيه ‌بر زنجيره ارزش پيام‌رسان‌ها طراحي كنند.