ويژگي ها و عملكرد فرمانرواي آرماني در انديشه فارابي و فردوسي

Characteristics and function of the ideal prince in Farabi and Ferdowsi''''s thought

يكي از مهم ترين مساله ها در بررسي انديشه سياسي در متون فلسفي و ادبي اين است كه چه كسي با چه ويژگي هايي و چگونه بايد حكومت كند. پاسخ به اين پرسش بخش مهمي از آثار فلسفي و ادبي قديم را كه در حوزه انديشه سياسي مهم اند، در بر مي گيرد. در اين مقاله نيز ابتدا به بررسي ويژگي ها و عملكرد رييس اول در مدينه فاضله فارابي پرداخته ايم و سپس ويژگي ها و عملكرد شاه آرماني در شاهنامه فردوسي را بررسي كرده ايم و در نهايت تفاوت ها و شباهت هاي اين دو را نشان داده ايم. فارابي و فردوسي هر دو با درك بحران هاي سياسي زمانه خويش، فرمانروايي آرماني مد نظر خود را، يكي به زبان فلسفه سياسي و ديگري در قالب حماسه ملي ايران، توصيف كرده اند كه توصيف هاي آن ها در بيشتر موارد مشترك و نشان دهنده آرمان شاهي ايراني در قرن چهارم هجري است.

One of the most important issues in the study of political thought in philosophical and literary texts is who should govern with what characteristics and function. The answer to this question includes an important part of the ancient philosophical and literary works that are important in the field of political thought. In this article, we have first studied the characteristics and function of the “Raees Avval” in the Farabi''s utopia, and then we have examined the characteristics and function of “Shah Armani” in Ferdowsi''s Shahnameh, and finally, we have shown the differences and similarities between the two. Both Farabi and Ferdowsi, realizing the political crises of their time, have described their ideal rule, one in the form of political philosophy and the other in the form of the national epic of Iran and their descriptions are common in most cases and show the ideal empire of the Iranians in the fourth century.