طراحي سيستماتيك به‌منظور بهينه سازي حذف جلبك عامل طعم و بو در آب آشاميدني با استفاده از نانوجاذب‌هاي پليمري PEBA/CDs

نانوجاذب هاي پليمري سيكلودكسترين (CDs)/ پلي اتر بلك آميد PEBA)) با توجه به ماهيتشان از جمله تخلخل پذيري، زيست سازگاري و زيست‌تخريب‌پذيري به‌عنوان نانوكامپوزيت هاي پليمري نوين از اهميت كاربردي خاصي برخوردار مي باشند. هدف از اين پژوهش بهينه سازي حذف جلبك عامل طعم و بو در آب آشاميدني با استفاده از نانوجاذب هاي PEBA/CDs بود. طراحي آزمايش‌ها و تأثير پارامترهاي تجربي بر ميزان حذف جلبك، به‌صورت سيستماتيك با روش Fractional Factorial انجام گرفت.  جهت دستيابي به بيش ترين عملكرد حذف جلبك، از روش بهينه سازي RSM استفاده شد. به‌منظور مشخصه يابي اين نانوساختارها از طيف‌سنجي FTIR، تصاوير SEM، فن BET و آناليز نقشه‌برداري استفاده شد. اين آناليزها نشان دادند كه محصولات سنتزي داراي خواص ايده آلي همچون ريخت شناسي همگن و توزيع اندازه الياف در گستره نانومتري هستند. علاوه براين، بر اساس اطلاعات حاصل از آناليز BET، سطح مؤثر نمونه در حدود m^2/g 840 تعيين شد. نتايج بررسي ها بر روي جلبك Navicula نشان داد كه نانوجاذب هاي پليمري PEBA/CDs مي توانند با كاهش تعداد كلني جلبك به 5 كلني بر كيفيت‌بخشي طعم و بو در آب آشاميدني تأثيرگذار باشد. نتايج آناليز واريانس نشان داد كه پارامترهاي مقدار جاذب پليمري، حجم آب و مدت‌زمان تماس به دليل داشتن Pvalue برابر با صفر بر ميزان حذف جلبك تأثيرگذار هستند. همچنين يافته ها نشان‌دهنده كاهش تعداد كلني جلبك به ميزان 3 كلني بود. استفاده از نانوساختارهاي نوين و همچنين مطالعه سيستماتيك به كاررفته در اين مطالعه مي توانند به‌عنوان يك راهبرد جديد به‌منظور كيفيت‌بخشي به آب آشاميدني استفاده شود.