بررسي تاثير خشك‌سالي بر منحني تداوم جريان درآبخيزهاي كارستي مطالعه موردي:حوضه كاكارضا

منحني تداوم جريان، يكي از معيار هاي مناسب شناخت پاسخ هيدرولوژيك آبخيزها است. شناخت برهمكنش پديده خشك سالي با شاخص هاي منحني تداوم جريان (FDC)، ابزاري مناسب براي مديريت بهينه منابع آب آبخيز است. هدف پژوهش حاضر، بررسي رابطه زماني خشك سالي و شاخص هاي FDC در آبخيز كارستي كاكارضا است. در اين پژوهش ابتدا دوره مشترك (1396-1361) براي ايستگاه هاي آب سنجي و باران سنجي متناظر در نظر گرفته شد. سپس شاخص بارش استانداردشده (SPI) و شاخص دبي استانداردشده (SDI) در مقياس‌هاي زماني 3، 6، 9 و Mon 12 محاسبه شد. FDC و تداوم جريان ترسيم و شاخص هاي منحني محاسبه و استاندارد شد. روابط شاخص خشك سالي با شاخص هاي FDC با استفاده از روش همبستگي، بررسي و تحليل شد. نتايج نشان داد كه روند كلي تغييرات دو شاخص SPI و SDI در پايه هاي زماني متناظر، از هم تبعيت مي كند. ولي بيش ترين تطابق روندها مربوط به گام زماني سه ماه است. ميزان تغييرات نسبي در بخش شاخص كم آبي (Q90/Q50)، بسيار كم و در حد 0.6% و در بخش پر آبي (Q25/Q50) در حد 4.41% بود. همبستگي بين شاخص هاي استانداردشده منحني تداوم جريان و منحني تداوم بارش، ضريب تبيين 0.904 را نشان داد. تغييرات شاخص شكل FDC در محدوده 0.5 تا 5% و روند تغييرات آن در طول دوره پژوهش با شيب ملايم، افزايشي است. ميزان كم تغييرات شاخص هاي FDC و شاخص شكل منحني، نقش پديده كارست در تعيين شكل FDC و همچنين كنترل نوسانات جريان و تأمين جريان هاي پايدار در دوره خشك سالي را نشان داد.