ارزيابي بهره‌برداري از سامانه‌هاي آبياري، منابع يادگيري و نيازسنجي آموزشي گلخانه‎ داران با رويكرد سازگاري با كم‌آبي (مطالعه موردي: استان قزوين)

تأكيد بر منابع آموزشي مبتني بر سازگاري با كم‌آبي باعث سازگار شدن توليد با شرايط اقليمي مي‌شود. در اين پژوهش پس از شناسايي منابع آموزشي، نيازهاي آموزشي گلخانه‌داران با تأكيد بر شرايط كم‌آبي تعيـين و اولويت‌گذاري شدند. براي نيازسنجي آموزشي از الگوي سه‌بعدي و روش دلفي استفاده شد. در تحليل داده‌ها از شاخص‌هاي ميانگين، انحراف معيار و آزمون‌هاي كولموگروف و اسميرنف، تي تك نمونه‌اي، نشانه تك نمونه‌اي، كروسكالواليس و يومن ويتني استفاده شد. يافته‌ها نشان دادند وضعيت بهره‌برداري از سامانه‌هاي آبياري از سه ديدگاه گلخانه‌داران ، صاحب‌نظران و آموزشگران به ترتيب داراي امتياز 0.95±4.34، 1.04±2.83 و 0.64±2.86 (از امتياز كل 5) است. وضعيت بهره‌برداري از منابع آموزشي از سه ديدگاه به ترتيب داراي امتياز 1.23±2.26، 0.99±2.46 و 1.10±2.56 بود. همچنين ميزان آگاهي و مهارت گلخانه‌داران نسبت به نياز‌هاي آموزشي از سه ديدگاه به ترتيب داراي امتياز 0.9±3.61، 1.09±2.50 و 0.9±2.48 است. ارزيابي‌ها نشان دادند گلخانه‌داران از اصول بهره‌برداري صحيح از سامانه‌هاي آبياري آگاهي ندارند و نسبت به نيازهاي آموزشي نيز از دانش و مهارت كافي برخوردار نيستند. تغيير در محتوا و نحوه‌ي استفاده از منابع آموزشي با توجه به شرايط و علايق گلخانه‌داران امري ضروري و لازم است. همچنين با اهميت‌ترين نيازهاي آموزشي گلخانه‌داران بر اساس سه ديدگاه به ترتيب مربوط به گويه‌هاي «مديريت زمان مراحل مختلف آبياري»، «نحوه بهره‌برداري از سامانه‌هاي آبياري» و «معرفي سامانه‌هاي مختلف آبياري و شناخت معايب و مزاياي آن‌ها» بود.