تأثير سامانه‌هاي آبياري ‌تحت‌فشار بر تغيير برخي خصوصيات شيميايي خاك

در ساليان اخير به دليل محدوديت منابع آب در دشت ملاير، روش‌هاي آبياري از سطحي به تحت‌فشار در حال تغيير است. هدف اين پژوهش بررسي تغييرات كيفيت خاك به دليل تغيير روش آبياري بود. در اين پژوهش 14 مزرعه و دو باغ مجهز به سامانه‌ي آبياري باراني و قطره‌اي انتخاب و تغييرات كيفي خاك آن‌ها نسبت به مقادير متناظر قبل از اجرا با آزمون‌ آماري من‌ويتني ارزيابي شد. پارامترهاي كيفي خاك شامل اسيديته (pH)، نيتروژن (N)، فسفر (P)، مواد آلي (C)، هدايت الكتريكي املاح (ECe) و پتاسيم (K) بود. نقشه‌ پهنه‌بندي پارامترهاي كيفي موردبررسي نيز با استفاده از نرم‌افزار Arc GIS در قبل و بعد از اجراي سامانه‌هاي آبياري تحت‌فشار تهيه شد. نتايج نشان داد تفاوت بين مقادير پارامترهاي موردبررسي قبل و بعد از اجراي سامانه‌هاي آبياري تحت‌فشار شامل ECe، pH و C در سطح احتمال 5% غيرمعني‌دار و تغييرات P، K و N معني‌دار بود. نتايج اندازه‌گيري پارامترهاي كيفي بيان‌گر افزايش ميانگين مقادير pH، N، P و C به‌ترتيب از 7.72 به 7.80، 0.067 به mg/kg 0.121، 11.01 به mg/kg 17.95 و 0.68 به 0.80% نسبت به قبل از اجراي سامانه‌هاي آبياري تحت‌فشار بود. اما مقادير ECe و K خاك مزارع به‌ترتيب از 1.06 به dS/m 0.53 و 255.1 به mg/kg 156 كاهش نشان داد. نتايج نشان داد تغيير روش آبياري باعث كاهش پتاسيم و افزايش فسفر و نيتروژن خاك شد.