ارزيابي كيفيت محيط زيستي پساب در منطقه ويژه پارس جنوبي (پالايشگاه فاز A) با استفاده از سامانه استنتاج فازي

ارزيابي ريسك محيط زيست، از بخش هاي بسيار مهم در سيستم مديريت محيط زيستي بوده و نقش بسيار مهمي در بهبود شاخص هاي كيفيت و عملكرد محيط زيستي ايفاء مي نمايند. در اين تحقيق ارزيابي كيفيت محيط زيستي پساب منطقه ويژه اقتصادي انرژي پارس از سال 2011 تا 2014 با استفاده از منطق فازي بررسي شده است. در منطق چند ارزشي فازي با كمي سازي متغيرهاي زباني و استفاده از ساير داده هاي كمي محيط زيستي و ارائه شاخص هاي فازي مي توان به ارزيابي كيفيت و ريسك محيط زيستي يك واحد صنعتي دست يافت. شاخص فازي كيفيت پساب FWWQI1 در مطالعه موردي از سه آلاينده: COD2، BOD3، TSS4 و خصوصيت pH تشكيل شده است. در مدل ارائه شده در اين مقاله حدود سطوح كيفيت فازي در توابع عضويت با بهره جويي از نتايج تحقيقات پيشين، استانداردهاي محيط زيستي و قضاوت هاي كارشناسان محيط زيست اتخاذ گرديده اند. بر اساس نتايج مدل ارائه شده، آلاينده هاي مؤثر در بالا بردن ريسك محيط زيستي، COD و BOD شناخته شده اند و شاخص هاي فازي كيفيت محيط زيستي پساب پالايشگاه A در سال 2013 معادل 48.8 (خوب) و در سال 2014 معادل 44 (خوب) به دست آمده است. اين امر نشان دهنده استانداردسازي كامل پالايشگاه A در زمينه كنترل آلودگي هاي پساب بوده كه داراي روند رو به بهبود شاخص هاي كيفيت و ريسك محيط زيستي بومي است و از جمله مهم ترين دستاوردهاي سامانه هاي مديريت ISO14001 و HSE_MS5 در منطقه مورد نظر به شمار مي رود.