كاوشي در تكنولوژي فكر از منظر اسلام با رويكرد جامعه شناختي

تكنولوژي فكر يكي از مباحث ابتكاري است كه تدوين سيستماتيك آن توسط دانشمندان تكنولوژي فكر در كشورهاي غربي صورت پذيرفته است؛ لذا اين موضوع از آن جهت اهميت دارد چون مبتني بر اين اصل است كه با اجراي اصول اين تكنولوژي، انسان خالق انديشه‌هاي خود مي‌شود و به همه خواسته‌هاي خود در اين دنيا مي‌رسد؛ به همين خاطر اساسا ضرورت دارد پژوهشي به‌منظور بررسي تكنولوژي فكر از منظر اسلام و قرآن صورت گيرد چون تكنولوژي فكر با مباحث اعتقادي و اسلامي در ارتباط بوده و در مواردي نيز مي‌توان شاهد وجود تناقضاتي در اين ميان بود؛ در مباني نظري پژوهش حاضر ابتدا به تعاريف اوليه و پايه‌اي در باب عرفان، عرفان اسلامي، عرفان پست‌مدرن، تكنولوژي فكر، مدرنيته، خدامحوري و انسان‌محوري پرداخته‌ايم. يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه اين موضوع را مي‌توان با مقايسه عرفان اسلامي و عرفان پست‌مدرن و رابطه آن با تكنولوژي فكر، بررسي تحريفات معنوي آيات و روايات در تكنولوژي فكر و بررسي جامعه‌شناختي تكنولوژي فكر موردبررسي قرارداد. در پژوهش حاضر جمع‌آوري اطلاعات از طريق مطالعه اسنادي، كتابخانه‌اي و جستجوي اطلاعات از منابع مختلف مكتوب و ديجيتالي بوده است؛ و روش پژوهش از نوع توصيفي– تحليلي و با مطالعه تطبيقي در آموزه‌هاي ديني اسلام و جامعه‌شناسي مي‌باشد؛ لذا از منابع و آموزه‌هاي ديني و جامعه‌شناسي به‌منظور مطالعات دقيق تطبيقي با موضوع پژوهش استفاده ‌شده است چرا كه اين پژوهش بر آن است تا به هدف تعيين وجوه اشتراك و افتراق تكنولوژي فكر با اسلام و قرآن برسد. واژگان كليدي :