اثر محافظتي كوئرستين بر سميت نانوذرات نقره در بافت آبشش، مغز و نخاع ماهي زبرا (Danio rerio)

مطالعه حاضر به بررسي اثر محافظتي كوئرستين بر سميت نانوذرات نقره در بافت آبشش، مغز و نخاع ماهي زبرا پرداخته است. از اين‌‌رو، تعداد 120 عدد ماهي زبرا (ميانگين وزن 15 ±200 ميلي‌‌گرم) را در 4 تيمار و 3 تكرار توزيع و به مدت 40 روز با خوراك كنترل منفي و مثبت (بدون افزودني)، 200 و 400 ميلي‌‌گرم كوئرستين در كيلوگرم غذا تغذيه شدند. پس از پايان آزمايش تغذيه، تيمارهاي كنترل مثبت، 200 و 400 ميلي‌‌گرم كوئرستين با غلظت LC25 نانوذرات نقره معادل 0.15 ميلي‌‌گرم بر ليتر رويارو شدند. به طور كلي، نتايج آزمايش نشان داد كه نانوذرات نقره باعث ايجاد عارضه‌‌هاي پرخوني، ادم، جداشدگي لايه اپيتليال، واكوئله شدن، هايپرتروفي، چسبندگي لامل‌‌هاي ثانويه، نكروز، هايپرپلازي، گرزي شدن، ضخيم شدن لامل‌‌هاي اوليه و ثانويه و خميدگي لامل‌‌هاي ثانويه در بافت آبشش و همچنين عارضه پرخوني در بافت مغز و نخاع شدند. بيشترين شدت عارضه‌‌هاي مذكور در بافت‌‌هاي آبشش، مغز و نخاع مربوط به تيمار كنترل مثبت در مقايسه با كنترل منفي بود (0.05 p). علاوه براين، تيمار 200 و 400 ميلي‌‌گرم كوئرستين به‌ترتيب باعث كاهش شدت اين عارضه‌‌ها حدود 25-35 درصد و 60-50 درصد در مقايسه با تيمار شاهد مثبت در بافت آبشش شد (0.05 p). همچنين اين تيمارها سبب كاهش شدت عارضه پروخوني در بافت مغز در مقايسه با تيمار شاهد مثبت شدند (0.05 p). به طور كلي، نتايج اين آزمايش نشان داد كه استفاده از كوئرستين سبب كاهش سميت نانوذرات نقره مي‌‌شود. بنابراين، مي‌‌توان نتيجه گرفت كه استفاده از تركيبات آنتي اكسيداني مي‌‌تواند به عنوان يك استراتژي پيشگيري و درماني براي كاهش سميت نانوذرات نقره استفاده شود.