بررسي پاتوژن‌هاي بي‌هوازي بيماران پريودنتيت و ارتباط آن با پلي مورفيسم ژنومي TGF-1β(فاكتور انتقال رشد) با روش Tetra Arms-PCR

زمينه و هدف: پريودنتيت يك بيماري عفوني شايع و التهابي است كه باعث تخريب بافت‌هاي نگهدارنده دندان و متعاقب آن از دست رفتن دندان مي‌شود. پريودنتال، بيماري‌ چند ميكروبي و چند عاملي بوده و باكتري‌هاي مهم بي‌هوازي در عفونت پريودنتيت نقش دارند. TGF-1β يكي ازفاكتورهاي رشد و سايتوكاين ضد التهابي است كه در ترميم ضايعات پريودنتال نقش تعيين كننده دارد. هدف از اين مطالعه استفاده از روش Tetra Arms-PCR با حساسيت و ويژگي بالا براي بررسي پلي مورفيسم ژنومي در بين نمونه‌هاي دهاني و نشان دادن ارتباط بين TGF-1β و بيماري پريودنتال بود. روش بررسي: مطالعه حاضر به صورت موردي شاهدي در بخش پريودنتولوژي دانشكده دندانپزشكي كرمان انجام شد. از بين 100 نفر نمونه شامل 50 نفر سالم و50 نفر مبتلا به عفونت پريودنتال ميكروبي نمونه‌ گيري صورت گرفت. ژنوتايپ با استفاده از DNA استخراج شده از خون افراد بيمار باروش Tetra Arms-PCR بررسي شد تا ارتباط بين پلي مورفيسم ژنوميTGF-1β و بيماري پريودنتيت مشخص گردد. آناليز آماري با نرم افزار SPSS19 و با روش ANOVA يك طرفه (one way Anova) انجام شد. يافته‌ها: تمامي نمونه‌ها كشت مثبت بوده و بيش از 65% از باكتري‌هاي جدا شده بي‌هوازي مطلق بود. باكتري‌هاي حاصله شامل: پورفيروموناس، فوزوباكتريوم، پپتواسترپتوكوك، پره ووتلا بي‌هوازي بود. نتايج حاصل از Tetra Arms-PCR پس از انجام سكانسينگ فراواني ژنوتيپ (25%)CC ، (%20)CT ، (%5)TT بود. درصد گروه كنترل (20%)CC ، (%24) CT، (%6)TT و فراواني آلل هاي C و T در گروه بيمار70% و 30% و در گروه كنترل63% و %37 بود كه تفاوت معني‌داري بين دو گروه نبود (P=83/0). نتيجه‌ گيري: با توجه به نتايج اين مطالعه و بكارگيري شرايط بي‌هوازي، باكتري‌هاي بي‌هوازي اجباري را مي‌توان از نمونه‌هاي باليني عفونت‌هاي حفره دهان جدا كرد و با انجام Tetra Arms-PCR مشاهده گرديد كه ارتباط معني‌‌داري بين پلي مورفيسم ژنوميTGF-1β و بيماري پريودنتيت وجود نداشت و تفاوت معني‌داري نيز در فراواني آلل‌ها و ژنوتيپ‌ها در بين دو گروه كنترل و بيمار مشاهده نشد.