تأثير نوشتن تأملي بر گرايش به تفكر انتقادي دانشجويان هوشبري

زمينه و هدف: توسعه تفكر انتقادي در حرفه‌هاي مراقبت سلامت براي تصميم‌گيري مؤثر در موقعيت‌هاي خطير ضروري است. هدف از اين مطالعه بررسي تاثير نوشتن تأملي با چرخه گيبس بر گرايش به تفكر انتقادي دانشجويان هوشبري بود. روش بررسي: مطالعه حاضر مداخله‌اي پيش‌آزمون پس‌آزمون دوگروهي بود. اين مداخله در دوره آموزش باليني دانشجويان هوشبري انجام شد. دانشجويان در گروه كنترل به روش تدريس باليني متداول آموزش داده شدند كه شامل كنفرانس‌هاي باليني، اجراي اقدامات و گزارش عملكرد با نظارت استاد باليني بود. در گروه مداخله از فعاليت نوشتن تأملي ساختارمند با چرخه گيبس استفاده شد. به‌منظور بررسي تفاوت ميزان گرايش به تفكر انتقادي و ابعاد آن، قبل و بعد از مداخله از پرسشنامه گرايش به تفكر انتقادي استفاده شد. يافته ‌ها: اين مطالعه نشان داد كه بعد از مداخله، ميانگين نمره‌ي كل گرايش به تفكر انتقادي و نمره بعد نوآوري در گروه مداخله به‌طور معناداري بيشتر از گروه كنترل بود (0.05 P) نتيجه‌ گيري: مطالعه not;ي حاضر اثرات مثبت بكارگيري نوشتن تأملي به عنوان بخشي از فعاليت يادگيري دانشجويان، بر توسعه گرايش به تفكر انتقادي در دوره آموزش باليني را مطرح مي كند. پيشنهاد مي گردد نوشتن تاملي به عنوان بخشي از تكاليف يادگيري دانشجويان در برنامه ريزي دوره ‌هاي آموزش باليني مورد توجه قرار گيرد.