تبيين تجارب اساتيد دانشگاه از چالش‌ها و فرصت‌هاي آموزش مجازي در دوران بحران كوويد 19: يك مطالعه كيفي

زمينه و هدف: الزام به آموزش مجازي در شرايط بحران كوويد 19 ، باتوجه‌به عدم آمادگي مراكز آموزشي در تأمين بستر آموزشي مناسب و ناآشنايي مدرسين با شيوه‌هاي آموزش مجازي، آنها را با چالش‌هاي جدي مواجه نمود كه در گذر زمان، برخي از اساتيد تهديدهاي وارد شده را، به يك فرصت نوآوري در آموزش تبديل نموده و كيفيت آموزش را در مواردي ارتقاء نيز دادند. بي شك مطالعه اين چالش‌ها و شناسايي تجارب اساتيد در اين دوران، مي‌تواند به آمادگي بيشتر در مسير رشد و اعتلاي آموزش مجازي بيانجامد. روش بررسي: پژوهش كيفي حاضر در سال 99 و از طريق انجام 11 مصاحبه نيمه ساختارمند با اساتيد دانشگاه علوم پزشكي البرز انجام شد. متن مصاحبه‌ها به روش تحليل محتواي قراردادي و با كمك نرم‌افزار MaxQDA تحليل شد. يافته‌ها: نتايج حاصل از تحليل محتواي كيفي به روش قراردادي، در ارتباط با بررسي چالش‌هاي اساتيد در آموزش مجازي در دوران كرونا، منتج به استخراج دوطبقه اصلي به شرح زير گرديد؛ »موانع فردي در كارآمدي آموزش مجازي « با زير طبقات: ويژگي شخصيتي و عوامل خانوادگي، و طبقه »مديريت سازماني « با زير طبقات: تأمين زيرساخت، مديريت و رهبري، آموزش و نظارت، اخلاق و قانون و ارزشيابي. نتيجه‌گيري: باتوجه‌به تداوم بحران كرونا، ضروري است كه در هر دانشگاه به طور ويژه به بررسي چالش‌ها و تجارب اساتيد از آموزش مجازي در دوران بحران كوويد 19 پرداخته شود تا متناسب با ساختار آن محيط، راهكارهاي مؤثري در جهت تعديل و حل مشكلات ارائه شود.