تاثير عوامل محيطي بر اكسيداسيون و انحلال دي اكسيد اورانيوم

معمولا در راكتور هاي اتمي از دي اكسيد اورانيوم (UO2) به عنوان سوخت استفاده مي شود. خوردگي در دي اكسيد اورانيوم، به عنوان يك پديده مخرب شيميايي، طي دو مرحله اكسيداسيون (تبديل UO2 به UO22+) و سپس انحلال اتفاق مي افتد. پيامد اين پديده از دست رفتن خواص و كارايي دي اكسيد اورانيوم به عنوان سوخت است. مطالعات نشان مي دهد كه عوامل محيطي شامل اكسيژن (O2)، pH، تابش هاي هسته اي و حضور آنيون و كاتيون ها در محيط ها بر اكسيداسيون و انحلال دي اكسيد اورانيوم تاثير زيادي دارند. در اين مقاله ضمن بيان رفتار الكتروشيميايي UO2 ، تاثيرات عوامل فوق بر خوردگي اكسيد اورانيوم مورد بررسي قرار گرفته است.