بررسي عوامل مؤثر بر درك ريسك و استفاده صحيح كاركنان از استفاده از وسايل حفاظت تنفسي درچهار شركت ملي پخش فرآورده هاي نفتي

مقدمه: درك صحيحي از رابطه بين درك ريسك، آگاهي و رفتارهاي محافظتي مي‌تواند نقش مهمي در مديريت ريسك شغلي داشته باشد. هدف از اين مطالعه بررسي عوامل مؤثر بر درك ريسك و استفاده صحيح كاركنان از تجهيزات حفاظت تنفسي در چهار شركت ملي پخش فرآورده هاي نفتي بود. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي مقطعي كه در سال 1397 انجام شد، 52 كارگر از بخش هاي بارگيري و كنترل كيفيت 4 شركت ملي پخش فرآورده هاي نفتي شهر سبزوار، بجنورد، تربت حيدريه و شاهرود شركت كردند. اطلاعات از طريق پرسشنامه محقق ساخته كه روايي و پايايي آن نيز بررسي شد (0.9 CVI: و 0.92 CVR: و ضريب آلفاي كرونباخ 0.73 تعيين شد) جمع‌آوري، و آناليز داده ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS19 و مدل هاي آمار توصيفي و رگرسيون خطي تحليل شدند. نتايج: بيش از نيمي از شركت‌كنندگان در تمام مدتي كه در معرض مواد شيميايي بودند از وسايل حفاظت تنفسي (Respiratory Protective Devices) RPDs استفاده مي كردند. در حاليكه 75٪ از آنها گزارش كردند كه استفاده از RPDs كيفيت كار آنها را كاهش مي‌دهد. در اين مطالعه، رابطۀ معناداري بين رفتار استفاده از RPDs با آگاهي و درك خطر وجود نداشت (0.05P ). با اين حال، ارتباط بين سابقه، نوع كاري و رفتار استفاده از RPDs داراي رابطه معني‌دار معكوس بود (0.009 = P). نتيجه‌گيري: آموزش و آگاهي به تنهايي نمي تواند درك ريسك افراد و در نتيجه رفتار محافظتي آنها را بهبود بخشد. بنابراين بايستي موانع ديگر از جمله راحت نبودن وسايل حفاظت فردي تنفسي و يا تداخل آن با كاركارگر مورد ملاحظه قرار گيرد. براي دستيابي به اين هدف، مسئولان ايمني و بهداشت شركت ها موظفند علاوه بر انتخاب صحيح اين وسايل به كيفيت آن نيز توجه كنند.