بررسي تغييرات فصلي الگوي تراكم و تنوع جمعيت قارچي در هواي پيرامون كارخانه كمپوست

زمينه و هدف: هدف از اين مطالعه بررسي اثر تغيير فصل بر روي تراكم و تنوع گونه هاي هوابرد قارچي از فرايند كمپوست سازي است. روش بررسي: نمونه ها براساس روش 0800 NIOSHدر ارتفاع m 1/5 از سطح زمين طي فرايند تفكيك پسماند، همزدن ويندرو و سرند كمپوست رسيده گرفته شد. نمونه هاي هوا در دو فصل تابستان (108 نمونه) و زمستان (108 نمونه) در كارخانه كمپوست سازي در شيراز برداشته شد. محيط كشت شامل سابورود دكستروز آگار (Sabaroud Dextrose Agar) بوده كه پس از نمونه برداري در دماي °C 37-45 انكوبه گرديد. نتايج توسط آزمون t-test در MATLAB نسخه 2018 آناليز شدند. يافته ها: طي تفكيك پسماند و سرند توده كمپوست رسيده، تنوع قارچي در تابستان بيشتر از زمستان بود (p 0/05). گونه غالب به ترتيب آسپرژيلوس فلاووس (CFU/m3 4449/8) (p 0/05) و گونه هاي پسيليومايسس (CFU/m3 1850/9) (p 0/05) بودند. در حالي‌كه تنوع گونه هاي قارچي در زمان به همزدن توده ويندرو در زمستان بيشتر از تابستان (p 0/05) و گونه غالب، مخمر(CFU/m3 420/6) بود. در تمام مراحل كمپوست سازي تنوع گونه هاي قارچي ترموفيل در تابستان بيشتر از زمستان بوده و ارتباط مستقيم و مثبتي با دما و رطوبت داشته است. به‌طوري‌كه در زمستان، تنها گونه آسپرژيلوس فوميگاتوس در طي به همزدن توده هاي ويندرو شناسايي شد (CFU/m3 433/46). نتيجه گيري: از آنجائي‌كه تراكم و تنوع قارچ هاي مزوفيل در تابستان بيشتر از زمستان بوده و در تمام مراحل كمپوست سازي غلظت گونه آسپرژيلوس از محدوده مجاز و رهنمودهاي EPA, ACGIH, NIOSH و EU بالاتر بوده، تمهيدات لازم فردي و اقدامات مربوط به حذف اسپورهاي قارچي از هر دو محيط ضروري است.