تعارضات ايدئولوژيك طبقه متوسط جديد پس از انقلاب اسلامي ايران

در ميان عوامل مختلفي كه در اثرگذاري طبقه متوسط جديد بر كنش‌هاي مردم سالارنه دخيل هستند، انسجام و همسازي ايدئولوژي اقشار مختلف طبقه متوسط جديد بسيار مهم و حائز اهميت است. اهميت بررسي اين مسئله در فضاي اجتماعيسياسي ايران پس از انقلاب اسلامي بدين خاطر است كه علي‌رغم رشد و توسعه بي‌سابقه طبقه متوسط جديد نسبت به ديگر طبقات از يك‌سوي، و وجود نظريات مختلفي كه بر رابطه مستقيم رشد طبقه متوسط جديد و توسعه مردم‌سالاري تأكيد مي‌كنند از سوي ديگر، اين طبقه قادر به توسعه شاخص‌هاي مردم‌سالارانه نبوده است. حال سؤالي كه مطرح مي‌شود آن است كه چه عاملي در عدم تحقق خواسته‌هاي مردم‌سالارانه طبقه متوسط جديد دخيل بوده است؟ در پاسخ، مي توان فرض كرد كه از ميان عوامل مختلف اثرگذار بر رابطه فوق، وجود تعارضات ايدئولوژيك در لايه هاي طبقه متوسط جديد، عامل مهم و اثرگذاري است كه موجبات بسط شاخص‌هاي مردم‌سالارانه را فراهم نياورده است. يافته‌هاي نوشتار حاضر كه از طريق مطالعات كتابخانه‌اياسنادي و روش كميتوصيفي بدست آمده است نشان مي‌دهد كه علي‌رغم تصور بسياري از محققان از وجود وحدت و يكپارچگي ايدئولوژيكِ طبقه متوسط جديد، اما اين طبقه چه قبل و چه بعد از انقلاب اسلامي تاكنون داراي گرايش‌هاي ايدئولوژيك متعدد و بعضاً متعارض باهم بوده است؛ امري كه مآلا بر عدم توفيق اين طبقه در بسط شاخص‌هاي مردم‌سالاري بسيار اثرگذار بوده است.