كامل‌بودن دين در گرو گزاره‌هاي ديني يا وجود حجّت مفترض‌‌الطاعه؟

كامل بودن دين اسلام، يكي از باورهاي ضروري مسلمانان است و آيه‌‌ اِكمال نيز سندي محكم بر اين دعوي است؛ اما هيچ‌گاه دانشمندان مسلمان، اين پرسش كه چه چيز يا چيزهايي سبب كامل بودن اسلام است؟ به صورتِ يك پرسش مستقل مورد كاوش قرار نداده‌اند . با وجود اين، با دقت در همين احتجاج‌ها و يا برخي از اشكالاتي كه به عنوان دفعِ دخلِ مقدّر، ذيلِ آيه‌ كريمه آورده‌اند مي‌توان دريافت كه از نگاه عموم مسلمانان، كامل شدنِ روند نزول و تبليغ گزاره‌هاي ديني (اعم از قرآن و سنت) علتِ كامل شدنِ دين است. نگارنده با به چالش كشيدن اين سخن، اثبات مي‌كند كه كمالِ اسلام، نه در گرو گزاره‌هاي تبليغ شده از سوي پيامبر(ص) كه در گرو وجود شخصِ حجّتِ مُفتَرَض‌‌الطاعه خداوند است كه مصداق آن در زمان پيامبر(ص) خود ايشان و پس از آن امامان دوازده‌گانه(ع) اند.