اثربخشي مقايسه‌اي درمان هاي مبتني بر شفقت با كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي روي انعطاف‌پذيري روانشناختي بيماران مبتلا به HIV بيمارستان امام خميني

زمينه ‌و هدف: بيماران مبتلا به HIV در معرض بسياري از مشكلات روانشناختي از جمله انعطاف‌ناپذيري روانشناختي مي‌باشند. به نظر مي‌رسد مداخلات روانشناسي مي‌تواند در بهبود وضعيت روانشناختي اين بيماران مؤثر باشد. لذا اين پژوهش با هدف مقايسه درمان‌هاي مبتني بر شفقت با كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي روي انعطاف‌پذيري روانشناختي بيماران مبتلا به HIV بيمارستان امام خميني انجام پذيرفت.روش‌ پژوهش: پژوهش حاضر از نوع توصيفي تحليلي بود كه به صورت مداخله‌اي در بازه زماني ارديبهشت تا دي ماه سال 1398 روي 54 بيمار مبتلا به HIV مراجعه كننده به مركز مشاوره بيماري‌هاي رفتاري واقع در بيمارستان امام خميني شهر تهران انجام شد. نمونه‌هاي مورد بررسي به‌صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفي در 3 گروه 18 نفري درمان مبتني بر شفقت، درمان كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي و گروه كنترل قرار گرفتند. هر درمان به مدت 10 جلسه به‌طور هفتگي به 2 گروه آزمايش ارائه شد و گروه كنترل در ليست انتظار قرار گرفت. انعطاف‌پذيري روانشناختي بيماران توسط پرسشنامه پذيرش و عملنسخه دوم در 3 مرحله پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري ارزيابي شد. براي تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS 23 و تحليل كوواريانس، آزمون بنفروني و تحليل واريانس يكطرفه استفاده شد.يافته‌ها: نتايج به‌دست آمده نشان داد كه درمان مبتني بر شفقت و درمان كاهش مبتني بر استرس بر افزايش انعطاف‌پذيري روانشناختي بيماران مبتلا به HIV مؤثر بود (0/01 p). مقايسه اثربخشي 2 روش درماني نشان داد كه درمان مبتني بر شفقت باعث افزايش بيشتري بر شاخص انعطاف‌پذيري روانشناختي شد (0/01 p). تغييرات ايجاد شده در پيگيري 3 ماه بعد از درمان نيز همچنان پايدار باقي ماند (0/01 p).نتيجه گيري: يافته‌هاي مطالعه نشان داد استفاده از درمان هاي اين پژوهش مي‌تواند در طرح‌ريزي مداخلات روانشناسي جهت ارتقاء و بهبود سلامت روان در بيماران مبتلا به HIV مؤثر باشد.